Πιστευω οτι η κληρονομια του Καστρο ειναι στην καλυτερη περιπτωση μικτη . Το οτι ενας ανθρωπος δεν το κουνουσε απο την καρεκλα για πενηντα χρονια ειναι κατι που δυσκολα δημοκρατικος ηγετης θα αγνοουσε . Και στην κηδεια του πατερα Ασσαντ ειχαν παει πολλοι ξενοι ηγετες , αλλα φανταζομαι αυτο ειχε να κανει με την αποδοχη της προβληματικης πραγματικοτητας του πολιτευματος μιας χωρας , οχι στην οποια εκτιμηση στον Χαφεζ αλ Ασσαντ . Ο Τσιπρας πηδηξε τρεχοντας στο αεροπλανο για να πουλησει αριστεροσυνη νηπειαγογειου στο τοπικο ακροατηριο που θαυμαζε τον Καστρο για ολο τον αντιαμερικανισμο του και αγνοουσε ολες τις αλλες πτυχες της πραγματικοτητας , την απολυτη φτωχεια , τον περιορισμο των οποιων πολιτικων ελευθεριων , τον απομονωτισμο που προκαλεσε για να μεινει στην εξουσια . Οι αμερικανικες ηγεσιες υπηρξαν αθλιες απεναντι στον Κουβανικο λαο οπως αθλιος υπηρξε και ο ιδιος ο Καστρο για τους συμπολιτες του.
