#4Xωρίς αμφιβολία για τον αναγνώστη που ΔΕΝ γνωρίζει μυθολογία αυτή του Τσιφόρου είναι η διασκεδαστικότερη εισαγωγή σε αυτήν (χωρίς να υπολείπεται σε τίποτα γνώσης και πληροφορίας μιας κι ο Τσιφόρος παρά τρίχα δεν έγινε ακαδημαϊκός). Ιδιαίτερα δε για εκείνον που γνωρίζει μυθολογία και μάλιστα καλά (και ίσως ιστορία και επομένως ξέρει κάτι από ανθρώπινη φύση) είναι τρεις φορές διασκεδαστικότερη και χρησιμότερη!!Οι "Μύθοι και Θρύλοι" είναι αρκετά εύπεπτο αλλά πληροφοριακό ανάγνωσμα που βοηθάει να αναγνωσθεί ως "αφήγηση", κάτι θετικό, ενώ το λεξικό που αναφέρεις δεν βοηθά σε αυτή την παράμετρο, την οποία θεωρώ σημαντική για όποιον δεν είναι ήδη καταρτισμένος στα βασικά και θα μπερδευτεί περισσότερο.Μια καλή πρόταση που συνιστώ είναι να χωρίσεις την μυθολογία σε "κύκλους" στο μυαλό σου ώστε να μην χάνεσαι και να βάζεις σε πλαίσιο τις διάφορες πληροφορίες. Αυτή άλλωστε είναι κι η επιστημονική προσέγγιση. Πχ. Τρωϊκός κύκλος, κύκλος Ατρειδών (Ατρέας, Αγαμέμνονας, Ορέστης, Ηλέκτρα κλπ.), κύκλος Λαβδακιδών/Θηβαϊκός (Οιδίποδας, 7 επί Θήβας, Αντιγόνη κλπ), Αργοναυτικός κύκλος, κύκλος Ηρακλή, κύκλος Θησέα, Δωδεκάθεο κλπ κλπ. Φυσικά υπάρχει ενίοτε και κάποιο overlapping όπως πχ. ο Αγαμένονας πολέμησε και στην Τροία οπότε ανήκει και στους δύο κύκλους, ή ο Ηρακλής συμμετείχε στην Αργοναυτική εκστρατεία, αλλά αυτά θα τα δεις σε δεύτερο χρόνο. Αυτό άλλωστε είναι και το συναρπαστικό με την ελληνική μυθολογία: αποτελεί έναν ολοκληρωμένο κόσμο κι είναι σαν να βλέπεις την αγαπημένη σου (καλογραμμένη) τηλεοπτική σειρά.Καλό διάβασμα!#2Υποδειγματική απάντηση για άλλη μια φορά από την Α Μπα;Σύμφωνα με γενετιστή βιολόγο που γνωρίζω πολύ καλά τα περισσότερα από όσα εξετάζουμε έχουν μεγαλύτερη βάση στα γονίδια παρά στην ανατροφή (είναι και η "τάση" στην επιστημονική κοινότητα τελευταίως, ιδιαίτερα μετά την χαρτογράφηση του ανθρώπινου γονιδιώματος). Πάντως οπωσδήποτε καλλιεργούνται τα θετικά χαρίσματα (όπως και φουντώνουν τα αρνητικά αν τα αφήσεις).
