Και επίτρεψε μου να συμπληρώσω κάτι: "...Κι όμως ΔΙΑΤΡΕΧΕΙ να φάει μπουνίδια. Because in REAL LIFE ποτέ δεν μπορείς να προβλέψεις πώς θα ξεσπάσει ο κάθε μαλακοπίτουρας που είναι σε έξαλλη κατάσταση."Δεν κατάλαβες... Ο άντρας δεν χρειάζεται να "προβλέψει" κάτι. Θεωρεί δεδομένο ότι θα πέσουν σφαλιάρες. Ακόμη κι αν ο άλλος ΔΕΝ είναι σε έξαλλη κατάσταση. Μπορεί να έρθει σε τέτοια μόνο και μόνο επειδή σηκώθηκε κάποιος να "αμφισβητήσει" την δύναμή του ή την εξουσία του. Δεν ιδροκοπάει ούτε, ούτε ταχυκαρδία έχει... ξέρει που πάει το πράγμα. Και σε ρωτώ: ποιος θα σηκωθεί να υπερασπιστεί τον αδύναμο ο άντρας ή η γυναίκα; και να ρωτήσω κάτι και την σύνταξη του περιοδικού; προς τι ακριβώς αποσκοπεί η παρατήρηση "Μια γυναίκα ήταν η πρώτη που πήρε θέση, και μόνη της σηκώθηκε και πήγε να αντιμετωπίσει την υστερία του ξενοφοβικού λουόμενου." Ναι και;;; ποιο είναι το πρόβλημα ακριβώς με αυτό; καταρρέει το πρότυπο του τσαμπουκαλή άντρα; ή μήπως υπονοούμε ότι "να, όταν οι άντρες πρέπει να επέμβουν κάνουν τουμπεκί, αλλά τις γυναίκες τις δέρνουν μουλωχτά"; (όπως και στο προηγούμενο κοινωνικό πείραμα, αυτό με το μπουρκίνι) βγάζει λίγο χολή αυτό ή μου φαίνεται...;