Επειδή εγώ είμαι φύσει αισιόδοξη, θέλω να σου εξηγήσω ο,τι δεν καταλαβαίνεις. Κατ'αρχήν, νομίζω ότι έχεις μπερδέψει τους αισιόδοξους με τους αιθεροβάμονες. Το να είναι κανείς αισιόδοξος δεν σημαίνει ότι δεν είναι ρεαλιστής ή ότι δεν έχει συναίσθηση του κινδύνου ή της πιθανότητας αποτυχίας. Φυσικά και έχει επίγνωση. Ο αισιόδοξος δεν φοβάται όχι λόγω άγνοιας αλλά λόγω ακλόνητης πίστης στις δυνάμεις του. "Ο,τι και να μου συμβεί, θα το αντιμετωπίσω". Οι αισιόδοξοι προχωρούν δυνατά στη ζωή και επειδή περπατάνε πολύ είναι λογικό να σκοντάψουν ή να κουραστούν κάποτε. Τότε λοιπόν, έρχεται ο απαισιόδοξος που μόλις έχει κάνει πέντε βηματάκια μετά χιλίων αρνητικών βασανισμένων σκέψεων και ειρωνεύεται τον αισιόδοξο: "είδες που στα'λεγα;"... ε, είναι να γελάς.