Η αλήθεια είναι πάντα κάπου στη μέση και βασικό ρόλο στην αντιμετώπιση του Θηλυκού στοιχείου, παίζει το αιώνιο μα πραγματικό 'κλισέ' - όλα είναι θέμα παιδείας.Έχω γνωρίσει ανθρώπους - άντρες και γυναίκες - με επίπεδο κοινωνικής καλλιέργειας να κινείται σε Κλίμακα Χιούμορ Σεφερλή, που το μόνο που γνωρίζουν είναι να μειώνουν τους γύρω τους σε ένα αέναο και αναίτιο μπούλινγκ.Στα χαρτιά αύτών των ανθρώπων, ειδικά οι γυναίκες είναι πολύ συχνά αυτές που "πρέπει να πάνε να πλύνουν κάνα πιάτο" και ως υπάρξεις να είναι διακοσμητικές και να τις έχουν διαθέσιμες στο... πιάτο.Υπάρχουν αντίστοιχα και τέτοιου είδους γυναίκες, οι οποίες βλέπουν την 'άλλη' σαν την αιώνια εχθρά και ανταγωνίστρια, όχι μόνο για Τα Μάτια του Άντρα, αλλά και γενικά. Βλέπεις 'κακίες' και 'κατινιές' στη δουλειά, τις φιλίες και αλλού.Δυστυχώς, πέρα από την απίστευτη απανθρωπιά και μισογυνισμό της θρησκείας της μπούρκας, όταν στην ίδια την Ευρώπη έχουμε μια προϊστορία με κυνήγια μαγισσών και malleus maleficarum, η παρούσα κατάσταση αποτελεί ορόσημο κατακτήσεων και ελευθεριών, με τα απαραίτητα 'απομεινάρια' προκαταλήψεων και την ατομική μικροψυχία καθενός ξεχωριστά.Παρά το γεγονός ότι σεξισμός και μισογυνισμός σίγουρα υπάρχουν και εκδηλώνονται απτά στη σύγχρονη καθημερινότητα, νομίζω έχουμε ευτυχώς φτάσει σε ένα σημείο προόδου που μεγάλο μέρος της 'πραγματικής' τους αξίας και αντίκτυπου εξαρτάται από το πόση σημασία θα δώσει η κάθεμιά μας πρακτικά στις βολές που θα δεχτεί.Σε αυτό το πλαίσιο τα πράγματα δυσκολεύουν όταν πρόκειται για περιπτώσεις επαγγελματικές και βιοπορισμού, αλλά σε ό,τι αφορά κοινωνική/προσωπική ζωή, νομίζω είναι στο χέρι μας να βάζουμε τα πράγματα στη θέση τους έλλογα και έμπρακτα και να ορθώνουμε το ανάστημά μας.
