Για την κοπέλα του 4.Λυπάμαι γι αυτό που συνέβη. Η απάντηση μου θα ήταν αυτή που περιγράφεις "γλύτωσες". Από την άλλη, έκανες επιλογές με επίκεντρο τον φίλο σου και μετά τα δικά σου θέλω ή μάλλον υπερίσχυσε το "θέλω επιτέλους να είμαστε μαζί και να κάνουμε οικογένεια κλπ". Βλέπεις πόσες παραχωρήσεις πήγες να κάνεις γι αυτή την επιθυμία σου; Ίσως δε το είδες εσύ αλλά το είδε εκείνος και προτίμησε να βάλει τα δικά του όρια. Αν το μάστερ και η δουλειά που βρήκες σε καλύπτουν, χωρίς το φίλο σου στο πλαίσιο, πήγαινε στο εξωτερικό. Μεχρι τότε κάνε πράγματα που σου αρέσουν, κάνε γυμναστική, ψώνια, βγες για ένα καφέ. Και βασικά κάνε υπομονή. Αν συνεχίσεις να νιώθεις έτσι βρες ένα σύμβουλο ή ένα ψυχολόγο. Θα σε ανακουφισει πολύ πιο άμεσα από μια φίλη ή μια απάντηση εδώ.
Σχολιάζει ο/η