@1 ωχ Τζίζας.. Μου έχει τύχει παρόμοιο σκηνικό με φίλη αν και όχι τόσο υπερβολικό. Μπορεί να γίνει όντως πολύ εκνευριστικό ώρες ώρες, ειδικά αν δεν έχεις τη διάθεση να γίνεις η "συναισθηματική κρεμάστρα" του άλλου (την παρομοίωση την κάνω γιατί πιστεύω οτι τέτοιοι άνθρωποι σαν τη φίλη σου είναι λες και αισθάνονται ξεκρέμαστα, χαμένα ρούχα που ψάχνουν για κάποια κρεμάστρα να τη ντύσουν). Επίσης θεωρώ υπερβολικό και λίγο αφύσικο το να λες με το καλημέρα σας και τόση ευκολία το σ'αγαπώ - είτε σε φίλους είτε σε εραστές. Συνήθως μεταφράζεται σε ανάγκη αποδοχής και είναι απότοκο ανασφάλειας και χαμηλής αυτοπεποίθησης. Το τελευταίο όμως το λέω με πάσα επιφύλαξη καθώς ως γνωστόν οι διαγνώσεις εκ του διαδικτύου -και από μη εγκεκριμενους ειδικούς της ψυχικής υγείας- απαγορεύεται δια ροπάλου :) Εφόσον απέκτησε αίσθημα η φίλη θα μοιραστεί κάπως το φορτίο. Κουράγιο.υ.γ. καταπληκτική η στήλη, έχω λίγες εβδομάδες που τη διαβάζω και τη βρίσκω κάτι παραπάνω από αξιόλογη. Good job :)
