Λοιπόν. Έχουμε και λέμε:"1. Όπως είναι γνωστό τα εγκλήματα του Ποινικού Κώδικα διώκονται , κατά κανόνα αυταπαγγέλτως (άρθρο 36 Κ.Π.Δ.). Ισχύει δηλαδή η αρχή της αυτεπάγγελτης δίωξης των εγκλημάτων ορισμένα εγκλήματα, διώκονται μόνο εάν ο παθών το ζητήσει υποβάλλοντας για το σκοπό αυτό ΕΓΚΛΗΣΗ.Πώς όμως θα ξέρουμε ποια είναι κατ΄ έγκληση διωκόμενα εγκλήματα; Η απάντηση είναι απλή. Ο νόμος αναφέρει ρητά τις περιπτώσεις κατά τις οποίες για να ασκηθεί ποινική απαιτείται έγκληση του παθόντα . Κατά συνέπεια όπου ο νόμος σιωπά ισχύει η αυτεπάγγελτη δίωξη".http://www.policenet.gr/portal/arthra-dimosieymata/nomiki-enhmerosi/09042011-7.htmlΕδώ αναφέρονται ποια εγκλήματα διώκονται έπειτα από έγκληση. Τα άρθρα 198/199, δε βρήσκονται ανάμεσα τους, κι άρα κατά συνέπεια τα αδικήματα αυτά διώκονται αυτεπάγγελτα."Αρθρο: 198Ημ/νία: 01.01.1951Ημ/νία Ισχύος: 01.01.1951Περιγραφή όρου θησαυρού: ΚΑΚΟΒΟΥΛΗ ΒΛΑΣΦΗΜΙΑΤίτλος ΑρθρουΚακόβουλη βλασφημίαΛήμματαΠΟΙΝΙΚΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ (Π.Κ.), ΕΠΙΒΟΥΛΗ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ, ΚΑΚΟΒΟΥΛΗ ΒΛΑΣΦΗΜΙΑ, ΕΛΛΕΙΨΗ ΣΕΒΑΣΜΟΥ ΠΡΟΣ ΤΑ ΘΕΙΑΚείμενο ΑρθρουΕΒΔΟΜΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ: ΕΠΙΒΟΥΛΗ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ1. Με φυλάκιση μέχρι δύο ετών τιμωρείται όποιος δημόσια και κακόβουλα βρίζει με οποιονδήποτε τρόπο το Θεό.2. Όποιος, εκτός από την περίπτωση της παρ.1, εκδηλώνει δημόσια με βλασφημία έλλειψη σεβασμού προς τα θεία, τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι τριών μηνών.Αρθρο: 199Ημ/νία: 01.01.1951Ημ/νία Ισχύος: 01.01.1951Περιγραφή όρου θησαυρού: ΚΑΘΥΒΡΙΣΗ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝΤίτλος ΑρθρουΚαθύβριση θρησκευμάτωνΛήμματαΠΟΙΝΙΚΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ (Π.Κ.), ΕΠΙΒΟΥΛΗ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ, ΚΑΚΟΒΟΥΛΗ ΚΑΘΥΒΡΙΣΗ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝΚείμενο ΑρθρουΌποιος δημόσια και κακόβουλα καθυβρίζει με οποιονδήποτε τρόπο την Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία του Χριστού ή άλλη θρησκεία ανεκτή στην Ελλάδα τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι δύο ετών".Δηλαδή, αν είναι δυνατόν! Σε κοσμικό Κράτος, να γίνεται αυτεπάγγελτη δίωξη εναντίον όσων καθυβρίζουν με οποιοδήποτε τρόπο (sic) δημοσίως την Εκκλησία ή αναφερθούν "κακόβουλα" με έλλειψη σεβασμού -με οποιονδήποτε τρόπο- προς το θεό και τα θεία γενικά. Και φυσικά είναι στο χέρι του δικαστηρίου πώς θα ερμηνεύσουν την "βλασφημία". Αναχρονιστικά νομικά κατάλοιπα μιας άλλης εποχής, που εφαρμόζονται μονάχα για ηθική επιβολή όταν μια υπόθεση που αμφισβητεί, εμπαίζοντας, το κύρος της Εκκλησίας και της κουλτούρας που πρεσβεύει, παίρνει διαστάσεις. Γιατί να μην υπάρχει ισότητα των Ιδεών, και η θρησκεία να έχει τέτοια προνόμια; Ένας τυπικός (δεξιός) "ελληνόψυχος" ορθόδοξος, μπορεί να βρίζει τα "κομμούνια" και τους "άπλυτους" τους αναρχικούς. Να βρίζει τους Εβραίος που βυσσοδομούν (sic) εναντίον της Ορθοδοξίας και του ελληνισμού. Να βρίζει τα πρόσωπα-σύμβολα των κομμουνιστών. Γιατί η θρησκεία να είναι στο απυρόβλητο του χλευασμού; Και στην τελική, έχει ο Παντοδύναμος θεός σας ανάγκη από υπεράσπιση; Εσείς οι μικρόψυχοι θίγεστε. Αυτοί οι περιορισμοί είναι μια μαύρη κηλίδα για την ελευθερία του λόγου στη χώρα μας. Κι όχι, ελευθερία του λόγου δε σημαίνει ασυδοσία. Αν κάποιο φυσικό πρόσωπο θίγεται, ή αν κάποιος νεκρός δυσφημίζεται και καθυβρίζεται, κατ' Έγκληση του παθόντα ή του συγγενή του στη δεύτερη περίπτωση, μπορεί να ασκηθεί δίωξη, και να πάρουν τα πράγματα το δρόμο της Δικαιοσύνης. Όχι επειδή ο τάδε θεωρείται σύμβολο της Ορθοδοξίας, και η γελοιοποίηση του λόγω των ιστοριών του να προσκρούει στο νόμο περί βλασφημίας, να κινητοποιούνται αυτεπάγγελτα οι δικαστικές αρχές. Στον Ιράν είμαστε; Δεν μπορώ να διαδίδω συκοφαντικές φήμες για φυσικά ή νομικά πρόσωπα. Άρα δε μιλάμε για ασυδοσία του λόγου. Αλλά γιατί κάποιες Ιδέες να προστατεύονται νομικά από την καυστικότητα της σάτιρας, ή της απλής χλεύης;
Σχολιάζει ο/η