Και ενώ οι Αλβανοί (να είναι καλά οι άνθρωποι και οι οικογένειες τους), εντάχθηκαν, αφομοιώθηκαν και έγιναν αναπόσπαστο κομμάτι της ελληνικής πραγματικότητας, αυτή η πλατεία Ομονοίας (τελευταία φωτογραφία και τέταρτη από το τέλος), τι και αν την βλέπεις πριν 23 ολόκληρα χρόνια, τι και αν την βλέπεις σήμερα, είτε σε φωτογραφία, είτε από κοντά, τα ίδια χάλια είναι...Σαν να μη πέρασε ούτε μια μέρα...Υ.Γ.: Πριν 23 χρόνια η Ελλάδα φάνταζε ως «η γη της επαγγελίας» και σήμερα καταντήσαμε η γη της αγγελίας...: «Καμαριέρα ζητείται για εθελοντική εργασία σε ξενοδοχείο στην Αίγινα, παρέχεται διαμονή και διατροφή».Ε ρε έχουν οι καιροί γυρίσματα!... Τότε τους ανθρώπους των φωτογραφιών τους λοιδορούσαμε και σήμερα όπου φύγει, φύγει για να λοιδορούν κάποιοι άλλοι εμάς...Καλά να πάθουμε μήπως και μάθουμε...Υπάρχει όμως μία σημαντική διαφορά. Εκείνοι οι άνθρωποι είχαν πολλά δικαιολογητικά για την τότε «πρωτόγονη», σε κάποιες περιπτώσεις, συμπεριφορά τους, εμφάνιση τους και νοοτροπία τους. Προερχόντουσαν από μία χώρα κυριολεκτικά καθηλωμένη που για γνωστούς σε όλους μας λόγους έμεινε αρκετά πίσω.Εμείς όμως;;; Τι δικαιολογία έχουμε;;; (Ρητορικό το ερώτημα).