Εγώ πάλι διαφωνώ γιατί είμαι "μίζερος και συναισθηματικά χρεοκοπημένος"(sic!). Αν η κοπελίτσα αυτή ήταν κόρη μου και ερχόταν να μου πει ότι θέλει να κάνει τον γύρο του κόσμου με ιστιοπλοϊκό θα της έλεγα τα παρακάτω: " Μπράβο που έχεις τέτοιο όνειρο και μπράβο που θέλεις να το πραγματοποιήσεις. Όμως είσαι 14 χρονών και είσαι υποχρεωμένη να πηγαίνεις στο σχολείο σου και να μην το εγκαταλείψεις για ενάμιση χρόνο.Που φαντάζεσαι εξάλλου ότι θα βρω τα λεφτά για να σου πάρω ιστιοπλοϊκό; Πως στην ευχή μπορώ να σε αφήσω να εξαφανιστείς ασυνόδευτη για 17 μήνες χωρίς καμιά ομάδα υποστήριξης;;Αν σου συμβεί κάτι πιστεύεις ότι θα μπορέσω ποτέ να συγχωρήσω τον εαυτό μου; Αν σε ενδιαφέρει τόσο πολύ τότε περίμενε να κλείσεις τα 18 και μέχρι τότε απέδειξε μου ότι πραγματικά το θέλεις και δεν είναι κάποιο εφηβικό καπρίτσιο. Αν επιμένεις τότε κάπως θα βρούμε τα λεφτά για να σε βοηθήσουμε. Σου υπόσχομαι ότι δεν θα εμπορευματοποιήσω την περιπέτεια σου και ποτέ δεν θα σε αφήσω να φύγεις χωρίς ομάδα υποστήριξη!”