#5 Όντως είναι εξαιρετική σκηνή, και την σκέφτομαι συχνά όταν ακούω ανθρώπους που ακολουθώντας είτε για μια έντονα θεολογική προσέγγιση, ή έντονα προοδευτική (ή έτσι θέλουν να νομίζουν) μοιράζουν συχνά εύκολα τη συγχώρεση σε ανθρώπους που διαπράττουν βαριά εγκλήματα για τα οποία ευθύνονται "οι συνθήκες". Κατά κανόνα βεβαία (σε αντίθεση με την οερίπτωση της Γκρέις στην ταινία), πρόκειται για εγκλήματα θύματα των οποίων είναι τρίτοι, και όχι οι ίδιοι οι "συγχορούντες", οπότε τα λόγια είναι πολύ πιο εύκολα... Σε κάθε πάντως περίπτωση πάντα θεωρούσα ανοησία το να δώσεις άφεση σε κάποιον αν πρώτα εκείνος δεν την αναζητήσει, εάν δεν καταλάβει τα λάθη του και δεν επιδιώξει να τα επανορθώσει (εκτός αν μιλάμε για πραγματικά ασήμαντες παραβάσεις). Έτσι και ο άλλος δεν μαθαίνει πού πρέπει να θέτει όρια στον εαυτό του, και εσύ που "συγχωρείς" φαίνεσαι πολύ μ....
