Η ελεημοσύνη και γενικότερα η φιλανθρωπία (τι γελοία λέξη) είναι σαν να βάζεις τσιρότο σε ένα σπασμένο χέρι. Το μόνο που εξυπηρετεί είναι να ξαλαφρώνουμε όλοι από τις τύψεις και τις ενοχές μας, που ζούμε κάτω από μια στέγη και που έχουμε τα στοιχειώδη για την επιβίωση μας. Κατά την ταπεινή μου άποψη, η μόνη πραγματική βοήθεια είναι να μην επιτρέπεις στο κράτος στο οποίο ζεις να είναι ανάλγητο και αδιάφορο. Να μη δέχεσαι αυτήν την κατάσταση για τους συνανθρώπους σου. Όλοι εμείς που γράφουμε εδώ, καλά τα λέμε.....αλλά τι κάνουμε?