Η συνέντευξη είναι πράγματι πολύ ενδιαφέρουσα και είναι πολύ σημαντικό να διαβάζουμε επιστημονικές απόψεις για ένα θέμα που μας αφορά όλους (γλώσσα) και μάλιστα από φρέσκους και καταξιωμένους επιστήμονες, όπως ο κ. Παναγιωτίδης. Ωστόσο, ταπεινά θέλω να εκφράσω κάποιες μικρές ενστάσεις:1) Θεωρώ κι εγώ ακράδαντα (όπως νωρίτερα διατύπωσε ο Μένης) πως η γνώση της αρχαίας ελληνικής βοηθά στην καλή χρήση της νέας, τόσο λεξιλογικά, όσο και γραμματικά και συντακτικά. Άπειρα γλωσσικά λάθη μπορούν να αποφευχθούν, όταν ξέρουμε καλά αρχαία και θα μπορούσα σε ξεχωριστό σχόλιο να δώσω παραδείγματα. Φυσικά, αυτό δε σημαίνει ότι αν κάποιος δε γνωρίζει αρχαία, δε μπορεί να είναι άριστος γνώστης της νέας. Δεν είναι, δηλαδή, αναγκαία συνθήκη η γνώση της αρχαίας για να ξέρει κάποιος καλά τη νέα. Αλλά βοηθάει σίγουρα. Αγαπώ τη γλωσσολογία για την πρωτοποριακή ματιά της απέναντι στη γλώσσα και στην εξέλιξή της, αλλά ας μη θεωρηθεί συντηρητισμός η παραδοχή της αξίας των αρχαίων ελληνικών ακόμα και στη σημερινή γλώσσα.2) Οι απαντήσεις σε κάποιες ερωτήσεις μου φαίνονται άστοχες. Σαν να απαντούν σε άλλη ερώτηση. Βέβαια, μπορεί να φταίει και το γεγονός ότι ήταν δύσκολο να απαντήσει κανείς συνοπτικά σε κάποια ζητήματα.Παίρνω το θάρρος να κάνω την παραπάνω κριτική ως φιλόλογος που στα φοιτητικά χρόνια μαγεύτηκα από τη γλωσσολογία και αμφιταλαντεύτηκα μεταξύ λογοτεχνίας και γλωσσολογίας, όπως ο κ. Παναγιωτίδης, αλλά τελικά εμένα με κέρδισε η λογοτεχνία, χωρίς βέβαια να έχω διδακτορικό, αλλά μεταπτυχιακό. Αλλά και ως φιλόλογος που περίπου δέκα χρόνια διδάσκω τα φιλολογικά μαθήματα φροντιστηριακά και έχω διορθώσει άπειρες μαθητικές εκθέσεις.
