Α και κάτι που ξέχασα: Η - όντως εκθαμβωτική - Ντενέρις ξεκινά και έναν ορκισμένο πόλεμο εναντίον της δουλείας, και γίνεται του Σπάρτακου. Αφενός απορώ που δεν το έθιξε ο γράφων (μάλλον δεν έχει φθάσει σε αυτό το επεισόδιο) αφετέρου το όλο θέμα του ξεσηκωμού των σκλάβων δεν παραπέμπει σε εποχές είτε πολύ παλαιότερες του φεουδαρχικού συστήματος (ρωμαϊκή αυτοκρατορία) είτε πολύ μεταγενέστερες. Και καθώς δεν εποκλείεται αν παίξει πολύ σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη της ιστορίας, θεωρώ πως είναι ένας λόγος παραπάνω να αντιμετωπίσουμε το GOT ως ωραίο ιστορικοφανές έργο, με τα φανταστικά του στοιχεία και τους αναχρονισμούς του, και όχι ως ουσιαστική κοινωνικοπολιτική ανάλυση.