Κοίτα, υπάρχει προκατάληψη κι απ' το Κράτος κι απ' τους πολίτες. Ο δρόμος προς την ενσωμάτωση δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα. Όμως υπάρχει δρόμος, κι αυτό δεν είναι αμελητέο. Οι Ρομά, πέρα των εξαιρέσεων, από την κοινωνία των "μπαλαμών" κοιτάν πως να βγάλουν κανένα φράγκο με διάφορες μικροκομπίνες, εκμεταλλευόμενοι τις αδυναμίες και τα κενά του νόμου. Ό,τι κι αν κάνει η Πολιτεία κι όση βοήθεια και να έχει από την Ευρώπη, παντρειά με το ζόρι όπως λέμε εδώ στο χωριό, δεν γίνεται. Γιατί δεν στέλνουν τα παιδιά τους στο σχολείο να μορφωθούν ώστε να μην γίνουν αγράμματοι πιθαράδες και παλιατζήδες, αλλά τα βγάζουν στο πεζοδρόμιο να πουλάν τριαντάφυλλα, χαρτομάντιλα και να ζητιανεύουν; Γιατί είναι αδήλωτα να μου πεις... Γιατί δεν τα δηλώνουν; Γιατί κοιτάν μόνο πως να εκμεταλλευτούν τα επιδόματα όταν τα δηλώνουν; Το ότι τα παιδιά τα μεταχειρίζονται ως κεφάλαιο, και η Πολιτεία μένει άπραγη, σου φαίνεται σωστό; Αν θες οι Ρομά να έχουν ίσα δικαιώματα με όλους μας, αυτό σημαίνει πως θα έχουν τις ίδιες ευθύνες και υποχρεώσεις μ' εμάς, και θα υπόκεινται όπως όλοι μας στους νόμους της Πολιτείας. Το σκεπτικό σου είναι τελείως απλοϊκό και ρομαντικό. Οι ελεύθερες ατίθασες ρομά ψυχές, και οι κακοί διεφθαρμένοι αστοί. Καλό σενάριο για μεξικάνικη σαπουνόπερα, αλλά έχει πολύ μικρή σχέση με την πραγματικότητα.