Αν και δεν τρέφω τη μεγαλύτερη συμπάθεια προς τον αντιεξουσιαστικό χώρο (ουσιαστικά δεν αναφέρομαι σε άτομα που υποστηρίζουν τέτοιες ιδέες, με εκείνους μπορεί απλώς να έχω διαφωνίες, αναφέρομαι σε άτομα που επιλέγουν βίαιες πράξεις για να διατρανώσουν τις απόψεις τους, π.χ. τυφλά κτυπήματα σε αστυνομικά τμήματα), δε μπορώ να μην τους αναγνωρίσω ότι, αφενός, δεν τα βάζουν με τα πιο αδύναμα, εκτεθειμένα στρώματα της κοινωνίας, αφετέρου δεν το γυρίζουν στο καλαματιανό όταν τους πιάνουν, "ναι εγώ δεν ήξερα περνούσα τυχαία μου έδωσαν κάτι να κρατάω μετά έσκασε και αδιάφορο σφύριγμα.Είναι ενδεικτικό για το επίπεδο των χρυσαυγιτών αυτό και είναι πολύ σημαντικό που το προβάλλεις. Ακόμη κι όταν οι απόψεις σου είναι λάθος, ή αν είναι λανθασμένος και ακραίος ο τρόπος που τις υποστηρίζεις, το να δείξεις μια σταθερή επιμονή στα πιστεύω σου είναι τουλάχιστον μια ένδειξη θάρρους και συνέπειας. Όταν παριστάνεις την αρσακειάδα είσαι φονιάς, είσαι και γελοίος από πάνω. Έχω χώσει τα μύρια όσα στον Ξηρό, σε άλλο ποστ της Lifo, αλλά αυτός δε βγήκε ποτέ να πει ότι κατά βάθος είναι ρεφορμιστής και έχει κορώνα στο κεφάλι του τον κοινοβουλευτισμό, κι αυτό δε μπορώ παρά να του το αναγνωρίσω.Είναι τελείως άλλο να αναθεωρήσεις αυτά τα πιστεύω, μέσω μιας σταδιακής και επίπονης διαδικασίας (τύπου American History X). Μια τέτοια μεταστροφή μπορεί να είναι ειλικρινής - ο χρόνος το δείχνει. Χρόνος που για τον Μιχαλολιάκο έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί πιστεύω.Η όλη συμπεριφορά τον προσώπων αυτών δείχνει ανάγλυφα το πιο σιχαμερό χαρακτηριστικό τους: τη θρασυδειλία.
