Αγαπητέ adiexodo, "Ανιεραρχικες κοινότητες" ή "αναρχικές κοινότητες" δεν υπήρξαν ούτε για δείγμα. Ακόμα και αν κάποιες παρουσιάζονται σαν τέτοιες, όλες μα όλες είχαν κάποιον σκληρό πυρήνα ιδεολόγων που έπαιρναν τις αποφάσεις. Αλήθεια πόσο επιτυχημένα ήταν τα χίπικα κοινόβια; κατάφεραν τίποτε εκτός από το να καταντήσουν γραφικά; Ή μήπως επιβίωναν τελικά από το νταλαβέρι των ναρκωτικών και εντέλει την τουριστική εκμετάλλευση; (πχ ή Christiania στην Δανία)Όσον αφορά τις δικτατορίες του 20ου αιώνα αυτές ακολουθούσαν ένα συγκεκριμένο μοτίβο πολύ διαφορετικό από αυτό που λέτε. Εμφανίζονταν είτε σαν "λαϊκά-σοσιαλιστικά- εργατικά" όπως το καθεστώς του Μουσολίνι και του Χίτλερ είτε εμφανίζονταν σαν "κράτος των εργατών" της "λαϊκής εξουσίας και του κομουνισμού στην πράξη" όπως η Σοβιετική Ένωση, η Κίνα, η Κουβά, η βόρεια Κορέα, η Καμπότζη κτλ κτλ. Όλες όμως οι δικτατορίες, μα όλες, εφάρμοζαν τον αυστηρό κεντρικό σχεδιασμό της οικονομίας και εξόντωναν τον φιλελευθερισμό. Ακόμα και αν θεωρητικά διατηρούσαν καπιταλιστικά στοιχεία (όπως η Ναζιστική Γερμανία) ο καπιταλισμος αυτός ήταν απόλυτα ελεγχόμενος, υποταγμένος και κάτω από τον αυστηρό σχεδιασμό του κράτος. Τα ίδια και χειρότερα στα κομουνιστικά καθεστώτα.Ανελέυθερα, αντιδημοκρατικά, εφάρμοζαν μη εμπορευματική κρατικά σχεδιασμένη οικονομία χωρίς ατομική ιδιοκτησία και κάθε τόσο ανακοίνωναν τα περιβόητα πενταετή προγράμματα. Το σύνηθες αποτέλεσμα η απολυτή οικονομικη εξαθλιωση και πολλές φορές η πείνα! (δεν φαντάζομαι να θεωρείται ότι η Καμπότζη των ερυθρών Χμερ, η βόρεια Κορέα ή η Κίνα του Μάο είχαν καπιταλισμό; Μην τρελαθούμε κιόλας!!)