Αυτό που εκφράζεις είναι κυρίως θυμός για τον πατέρα σου και δεν βρίσκεις το κατάλληλο περιβάλλον, μη έχοντας συμμάχους, να τον εκφράσεις. Τον μοιράζεσαι εδώ λοιπόν. Ναι, έχεις δικαίωμα να τον νιώθεις και δικαίως, διότι ως παιδιά το μόνο που θέλουμε από τους γονείς μας είναι να μας αποδέχονται και να μας αγαπούν για αυτό που είμαστε, χωρίς όρους και κριτήρια, πόσο μάλλον εμφανισιακά. Φαντάζομαι ότι το να χάσεις κιλά δεν είναι το μόνο που σου ζητείται να κάνεις προκειμένου να κερδίσεις την εκτίμηση και το σεβασμό. Είναι η έλλειψη μίας τέτοιας αγάπης, άνευ προσδοκιών και απαιτήσεων, που σε οδηγεί στο ψυγείο, είναι τεράστιο το κενό και ο πόνος. Δικαιούσαι μία τέτοια αγάπη, χωρίς κανέναν άλλο λόγο, απλά και μόνο επειδή είσαι εσύ. Δεν ευθύνεσαι εσύ που δεν το παίρνεις αυτό. Δεν φταίνε ούτε τα κιλά σου, ούτε οτιδήποτε άλλο. Είναι σημαντικό να το καταλάβεις αυτό, ώστε να μην εκδικείσαι τον εαυτό σου για όλα όσα υποτίθεται πως "δεν είσαι" για να αξίζεις τον σεβασμό.