Δεν ξέρουμε τίποτε για αυτό, κατά τα φαινόμενα τουλάχιστον, γλυκύτατο ζεύγος.Αυτό που ξέρουμε είναι ότι υπάρχουν άνθρωποι που έχουν καταφέρει να ζήσουν μία ολόκληρη ζωή, με τα σκαμπανεβάσματά της, αλλά με αλληλοσεβασμό -πάντοτε- και αγάπη …και άλλοι που έχουν ζήσει με το περιστασιακό (και ουχί μόνον) καταχέριασμα, με βρομόλογα που "δικαιολογιόντουσαν" λόγω ενός "ποτηρακίου παραπάνω" ή με τα ξενοπηδήματα επειδή "άνδρας είναι στο κάτω- κάτω της γραφής" κ.λπ., κ.λπ.Αμφότερα ζεύγη μπορεί να κατόρθωσαν να επιβιώσουν, χωρίς να χωρίσουν οι δρόμοι τους, και στην 2η περίπτωση μπορεί ο "προβληματικός" να μαλάκωσε τώρα που γέρασε και που έχει περισσότερη ανάγκη και τα πράγματα κάπως να εξομαλύνθηκαν. Όμως οι δύο περιπτώσεις ζευγών κάθε άλλο παρά ίδιες είναι, ούτε είναι ζηλευτές όλες οι θυσίες.Η ύπαρξη ή μη των θεμιτών υποχωρήσεων και από τα 2 μέλη, η πρυτάνευση ή μη της λογικής στις προσδοκίες ,αλλά και η αλληλοσυνεννόηση, δεν είναι πρόβλημα του να γνωρίζει κάποιος τα δικαιώματα και τα όριά του, και ίσως ο συμπαθής κύριος με το παγωτό ξυλάκι θα είχε κι αυτός μερικές συμβουλές να δώσει σε κάποιους πικραμένους νεαρούς άνδρες του σήμερα, που απογοητεύονται και αποθαρρύνονται, in a heartbeat, που λένε στο χωριό μου, και που τους φταίει ό,τι υπάρχει σε θηλυκό, αντί να εστιάσουν στο να βρουν ανθρώπους (-γυναίκες) με τις οποίες θα έχουν κοινά θέλω, κοινή -κατά το δύναμιν- κοσμοθεωρία ...και οι οποίες διαπιστωμένα δεν έχουν εκλείψει από τον πλανήτη Γη :- )
