1. το οτι ο Τσατσούλης ή η Καλτάκη είχαν άλλη γνώμη αυτό δεν είναι επιχείρημα εναντίον της Αρκουμανέα.Δεν είναι δυνατόν ο επαρκής Κριτικός να είναι αυτός που γράφει καλά για το εργο μας.ούτε φυσικά και να τον παραπέμπουμε σε συνέντευξη που έδωσε η σκηνοθέτης ---ώστε μέσω αυτής να πληροφορηθεί-- ..τι θα έπρεπε να είχε καταλάβει για να μας είναι αρεστός.....................................Ατυχής αντίδραση ενός πανεπιστημιακού θα μπορούσε στον ελεύθερο του χρόνο να σκεφτεί πως ...ΙΣΩΣ και να μην κάνει για θεατρικός συγγραφέας.Αν έκανε κάτι τέτοιο 2 τινα θα μπορούσαν να συμβούνα. να κατέληγε στο συμπέρασμα πως είναι θεατρικός συγγραφές (ίσως και μάλιστα και με κάποιο ιδιαίτερο ενδιαφέρον)αρα ...θα στρωνόταν στην δουλειά να γράψει το επόμενο.β. πως δεν είναι θεατρικός συγγραφέας αρα δεν θα έπρεπε να τα βάζει με όσους το είχαν καταλάβει επίσης.Ενδιαφέρον είναι πως και στις δύο περιπτώσεις θα ήταν Κερδισμένος! γιατί ήδη θα είχε αναρωτηθεί !!Το να αναρωτιέσαι δεν είναι ανασφάλεια ούτε ηττοπάθειαείναι Αγωνία!! και μάλιστα διαρκής Η Αγωνία λοιπόν και μάλιστα η διαρκής!είναι το κύριο συστατικό στοιχείο του καλλιτέχνη γενικότερα (οχι μόνο του συγγραφέα)και αυτή η Αγωνία στην συγκεκριμένη περίπτωση δεν Φαίνεται να διατίθεται ούτε με το σταγονόμετρου.γ. Συγγραφέας που φωνάζει "γιατί μου έγραψες κακά;"δεν μου κάνει ...δεν θα πάρω.