κ. Δημοκίδη, θα αποπειραθώ να εξετάσω το φαινόμενο του οργισμένου "όχλου" των social media, αλλά από την ανάποδη.Όχι δηλαδή πως λειτούργησαν. Αλλά πως τους ζητάμε να λειτουργήσουν. Καταρχήν έχουμε έναν 19χρονο που δεν χτύπησε εισιτήριο. Έναν νεκρό 19χρονο. Που ο θάνατός του σχετίζεται άμεσα με το γεγονος ότι δεν χτύπησε εισιτήριο. Το συμβάν δεν είναι πολύ καθαρό. Δεν έχουμε στάνταρντ δεδομένα και ρεπορτάζ στα χέρια μας, οπότε το να βγάλει κανείς εύκολα συμπεράσματα είναι λάθος. Υπάρχουν όμως μαρτυρίες. Μαρτυρίες που κάνουν λόγο για τραμπουκισμό, για φραστική επίθεση ακόμα και φυσική επίθεση όπως σπρώξιμο και σκίσιμο μπλούζας από την πλευρά του ελεγκτή. Επίσης εξετάζεται η στάση του οδηγού και ο εισαγγελέας εξετάζει την περίπτωση της ανθρωποκτονίας εξ'αμελείας. Τίποτα όμως δεν είναι δεδομένο και σίγουρο. Ας αποφασίσει η δικαιοσύνη, ας μη γίνουμε δικαστές. Όμως αυτές οι πληροφορίες έχουν ήδη μοιραστεί στο διαδίκτυο και ο καθένας καλείται να της επεξεργαστεί με την δική του λογική.Έχεις λοιπόν αυτές τις πληροφορίες και έχεις και την δήλωση της κ. Διβάνη. Μια δήλωση πρωτίστως αντι-ανθρώπινη. Ένα tweet βαθιά συντηρητικό, φοβικό που προσβάλλει την ανθρώπινη ζωή και υπόσταση. Την ταξινομεί και στην παραδίδει αμπαλαρισμένη με χαρακτηρισμούς, χαρακτηρισμούς που φέρνουν μαζί τους ευθύνες και τελικά το μήνυμα που περνάει αν αναλυθεί είναι ότι τέλοσπάντων καλώς το έπαθε. Ή εναλλακτικά κακώς το έπαθε μεν, αλλά αν δεν χτυπάς εισιτήριο πρέπει να περιμένεις τα πάντα δε. "Τζαμπατζής". Ένας χαρακτηρισμός που φέρει μέσα του μια ευθύνη. Ένα λάθος. Δηλαδή δράση-αντίδραση. Η νέα πραγματικότητα που μας παρουσιάζεται από αναρίθμητους ορθολογιστές σχολιαστές όχι μόνο την κ.Διβάνη (σας πληροφορώ γράφτηκαν πολύ χειρότερα σχόλια και από άλλους γνωστούς αλλά χάθηκαν γιατί εστιάστηκε εκεί ο κόσμος), είναι ότι κοίταξε να δείς. Εφόσον έκανες λάθος και τα έβαλες με το κράτος, το κράτος μπορεί να λειτουργήσει όπως θέλει. Το κράτος είναι απρόβλεπτο.Θυμίζει στρατιωτικό κώδικα. Red code. Jack Nicholson στα έδρανα και δεν συμμαζεύεται.Προσδίδεται δηλαδή στο κράτος και τους λειτουργούς του η διάσταση του "τιμωρού". Και σε αφήνουν τελικά με μια αίσθηση φόβου.Η συμπλήρωση αυτής της αφήγησης είναι και η ηλιθιότητα. Ε εντάξει. Κι αυτός έπρεπε να πηδήξει; Ηλίθιος.Αυτή την αφήγηση την έχουμε ξαναδεί. Τότε με τα παιδιά και το μαγκάλι. Και εκείνα είχαν κατηγορηθεί για ηλιθιότητα και λίγο-πολύ "τους άξιζε".Κανείς βέβαια από όλους αυτούς δεν συμπεριλαμβάνει στην αφήγησή του, ότι ζούμε στη χώρα με την νεανική ανεργία στο 62%Άρα το κράτος έχει φτάσει την ανεργία εκεί και έρχεται με περίσσιο θράσος από την γενιά που έχει καταστρέψει (κάτι που το λένε και μέσα από τo Eurogroup, δεν είναι κάποιος λαϊκισμός. Απλά βάζουν και το πρέπει. Ότι έτσι τα έφερε η ζωή πρέπει να θυσιάσουμε κάποιους. Ότι πρόκειται όμως περί ανθρωποθυσίας, δεν το αρνήθηκε ποτέ κανείς) να ζητήσει τα ρέστα, που δεν πλήρωσε το εισιτήριο. Γίνεται ό,τι γίνεται με πιθανές ευθύνες των ίδιων των εμπλεκομένων που εξερευνούνται και φταίει κι από πάνω ο 19χρονος;Ξεπερνάει κάθε όριο λογικής. Ο 19χρονος που και να ήθελε να είναι ένας "κακός πολίτης" δεν έχει προλάβει. Δεν έχει προλάβει να φοροδιαφύγει, να λαδώσει, να λαδωθεί. Ο 19χρονος που στη χώρα του η ανεργία στους νέους είναι 62%, είναι -απόλυτα- υπεύθυνος που δεν είχε 1,40.Και το πλήρωσε με τη ζωή του.Είναι ΑΠΟΛΥΤΑ υπεύθυνος. Και είναι και ηλίθιος.Όλο πάνω του δηλαδή.ΌΛΟ.Κανείς άλλος δεν έχει ευθύνες...Είμαι σίγουρος κ. Δημοκίδη, πως αν έρθω σπίτι σας να με κεράσετε έναν καφέ και σας βάλω στο youtube ένα βίντεο με αστυνομικό να σέρνει γυναίκα στο δρόμο και να της πατάει το πρόσωπο, ενώ εκ παραλλήλου ένας άλλος αστυνομικός της βάζει δάχτυλο, θα τρελαθείτε από οργή. Θα βρίσετε, θα ρίξετε κατάρες, εγώ ομολογώ πως σπάω και αντικείμενα σπίτι μου. Και αν δεν βρίσετε απέξω σας, θα βρίσετε από μέσα σας.Είναι ανθρώπινο.Το να μην αντιδράσετε και το να το καταδικάσετε ορθολογικά και ψύχραιμα πέρα από αντι-ανθρώπινο είναι και απλά αδύνατον. Είναι μια προσδοκία που δεν βρίσκει κανένα αντίκρισμα στην πραγματική ζωή, σε φυσιολογικούς ανθρώπους. Διότι σε μια τέτοια περίπτωση, το να λειτουργήσεις ως ρομπότ, δεν δείχνει ατσαλένια λογική, αλλά σοβαρή δυσλειτουργία στον εγκέφαλο. Δεν είναι μόνο η λογική μέσα στο μυαλό μας. Υπάρχουν πολλές χημικές αντιδράσεις και τμήματα.Στόχος είναι η ισορροπία όχι η επικράτηση σκέτης της λογικής.Δεν στέκει ούτε φιλοσοφικά, αλλά πολύ περισσότερο δεν στέκει βιολογικά.Πρόσφατες έρευνες επιστημών μάλιστα δείχνουν πως μπορεί λανθασμένα να μιλάμε τόσα χρόνια για διαχωρισμό λογικής/συναισθήματος και αυτά τα δύο να είναι αδιαχώριστα.Υπό αυτή την έννοια, αν το εξετάσεις φιλοσοφικά το να ρίξεις μια κατάρα είναι πολύ πιο λογική αντίδραση γιατί εντάσσεται απόλυτα στην ανθρώπινη φύση. Αν λειτουργείς ως ρομπότ, τότε είσαι εκτός της ανθρώπινης υπόστασής σου και άρα όχι σε τελευταία ανάλυση δεν είναι καθόλου λογική η στάση σου.Το να ρίξεις όμως μια κατάρα τι σημαίνει; Ας πούμε εγώ πιστεύω πως υπάρχει υπαρκτό πρόβλημα με την αστυνομία. Και τεράστιο μάλιστα. Αλλά δεν συμφωνώ με το τυφλό "ACAB". Προτιμώ εκδημοκρατισμό της Αστυνομίας γιατί θεωρώ πως πρέπει να υπάρχει. Αυτό άλλους τους βρίσκει σύμφωνους, άλλοι το θεωρούν ουτοπικό. Τέλοσπάντων είναι μια θέση.Αυτή η θέση δεν αλλάζει επειδή είδες ένα βίντεο και έριξες μια κατάρα. Ή μια βρισιά. Όταν έχεις ένα σύστημα αξιών, σκέψης, αντίληψης δεν αλλάζεις. Απλά οργίζεσαι. Και η οργή φεύγει. Και επανέλχεσαι.Το να εκνευριστείς ακόμα και σε τέτοιο βαθμό όπως τα σχόλια του "όχλου", όχι δεν τους καθιστά όλους αυτούς ipso factο στερούμενος λογικής ή αγάπης. Δεν τους καθιστά κακούς ανθρώπους ή ανθρώπους που πραγματικά πιστεύουν και θα υπερασπιστούν αυτές τις θέσεις.Μα δεν είναι θέσεις. Είναι ένας συναισθηματισμός της στιγμής. Και μετά θα επιστρέψουν πάλι στο neutral. Είναι όμως κι αυτό που λέτε. Πλέον έχουν μπει τόσο πολύ στη ζωή μας τα social media τα οποία έχουν ημι-δημόσιο χαρακτήρα, που αυτόν τον χαρακτήρα τον ξεχνάμε. Τα social media έχουν κάνει ένα μεγάλο καλό. Μας έχουν επιστρέψει στην χαμένη τέχνη της γραφής. Και είναι πια τέτοια η ανάγκη μας για άμεση έκφραση και γραφή που πρέπει να γράψουμε τα πάντα.Έχει και τα καλά του και τα κακά του αυτό το φαινόμενο. Αλλά από το ίδιο φαινόμενο την πάτησε και η κ. Διβάνη. Δεν το σκέφτηκε δύο φορές. Πήγε και το έγραψε κατευθείαν. Και για αυτό θεωρώ ότι το καλό που προσφέρουν τα social media είναι περισσότερο. Εκεί μπορείς να οργανωθείς, να βγάλεις ρεπορτάζ που δεν μπορεί να βγεί αλλού και εκεί ξεγυμνώνονται οι άνθρωποι. Την είδαμε λοιπόν γυμνή και ατόφια την κ. Διβάνη για μια στιγμή και το σημαντικό εδώ είναι ότι ήταν τόσο αποκρουστική αυτή η στιγμή που αρκούσε για να προκαλέσει τον "όχλο". Τι ζητάμε λοιπόν από τον "όχλο"; Να λειτουργήσει ως ρομπότ; Να πει απαράδεκτη η φράση σας, απογοητεύτηκα; Δεν γίνεται.Τουλάχιστον έτσι πιστεύω εγω. Πιστεύω ότι τους ζητάτε κάτι ακατόρθωτο.Και το βλέπω και πιο αισιόδοξα. Όχι δεν θεωρώ πως τα οργισμένα μηνυματα δείχνουν έλλειψη αγάπης.Θεωρώ πως ακριβώς αντίθετα, μαρτυρούν μια υπεράσπιση αυτής.Της αγάπης για ζωή.Του σεβασμού στη ζωή.Στην ανθρώπινη ζωή και υπόσταση.Τέλος, θέλω να πω πως βάζω τον "όχλο" σε εισαγωγικά, διότι για μένα δεν υπάρχει κανένας όχλος. Δεν βγήκανε όλοι μαζί στον δρόμο, δεν είναι ομάδα. Είναι ατομικές φωνές. Είναι διαφορετικοί άνθρωποι ο κάθε ένας στο σπίτι του και στον υπολογιστή του. Δεν μπορούν να θεωρηθούν όχλος ούτε τεχνικά, ούτε εννοιολογικά, ούτε επί της ουσίας.Επίσης η λέξη όχλος έχει μια επικινδυνότητα μέσα της και για αυτό θεωρώ πως για ένα λόγο παραπάνω δεν ταιριάζει με τις αντιδράσεις στα social media. Διότι κανείς ποτέ δεν απειλήθηκε από τον όχλο.Ούτε η κυρία (δεν θυμάμαι το όνομά της) του Αστυνομικού ρεπορτάζ του Alter που κατέθεσε υπέρ του Κασσιδιάρη και δεν το παραδεχόταν (την είχατε καλέσει και ορθώς από τη στήλη σας για εξηγήσεις, που δεν έδωσε ποτέ) έπαθε τίποτα από κανέναν, ούτε η κ. Δημουλά (αν και είναι ιδιαίτερη περίπτωση αφού υπήρξε ΣΕ ΕΝΑΝ ΒΑΘΜΟ και θύμα τρομερής παραπληροφόρησης, ούτε ο Σφακιανάκης, ούτε ο Πλούταρχος, ούτε κανένας.Άλλοι παθαίνουν τα κακά. Οι μετανάστες, οι 19χρονοι, οι άστεγοι, οι τρανς (τα ξέρετε). Λοιπόν;