@Ανατολάκιος Το άρθρο που αναφέρεις μιλάει για παιδιά που εκτίθενται διαρκώς σε σκηνές βίας (ταινίες, παιχνίδια). Δεν έχει σχέση το ένα με το άλλο. Όλα τα πρώην παιδιά που γράφουν εδώ πόσο είχαν τρομάξει με τα πρωτοσέλιδα και με τις αποτρόπαιες εικόνες των εφημερίδων, φαντάζομαι δεν είχαν καμία εξήγηση από τους γονείς τους. Οι περισσότεροι γονείς άρπαξαν την εφημερίδα, την πέταξαν στα σκουπίδια και "παρηγόρησαν" τα παιδιά τους με το γνωστό "έλα σώπα, σώπα...πάει πέρασε"....Το γνωστό γελοίο "επιχείρημα". Τα παιδιά είναι πιο έτοιμα να αντιμετωπίσουν τη φρίκη από ότι εμείς. Εμείς όμως, οι ενήλικες, που συνδυάζουμε τις εικόνες αυτές με τον πόνο της απώλειας που νιώθουν οι συγγενείς κλπ, μεγαλοποιούμε τον αντίκτυπο των εικόνων και τις μεταφέρουμε ως "μπαμπούλες" στα παιδιά. Η δική μας αντίδραση στον θάνατο και στην απώλεια κάνει τα παιδιά να νιώθουν φρίκη. Είναι κάτι που το περνάμε στα παιδιά μας από μικρά, πάντα βέβαια καλοπροαίρετα και χωρίς να το καταλαβαίνουμε.