Πράγματι όταν ακούσουμε ότι μια σοβαρή ασθένεια χτύπησε κάποιον γνωστό μας αναζητούμε να βρούμε χαρακτηριστικά που δήθεν είχε αυτός που ασθένησε και που εμείς δεν έχουμε! Αν κάποια τα έχουμε και εμείς , πχ το κάπνισμα, τα ποσοτικοποιούμε. "Αυτός κάπνισε πολύ περισσότερο από εμάς". Τότε ισχύουν αυτά που γράφει στο σχόλιο του ο sugar55. Όταν όμως η μοίρα χτυπά κάποιον επώνυμο ή διάσιμο η αντίδραση κάποιων όπως αυτή που περιγράφεται στο άρθρο δεν έχει να κάνει με τον έστω και παράδοξο ξορκισμό του κακού. Έχει να κάνει με την κακία και τη ζήλια που είναι που είναι φωλιασμένη στην ψυχή κομπλεξικών.