Πάντως για να μην θεωρούμε πια το εξωτερικό σαν τη μόνη λύση σε αυτό το θέμα, ρατσιστικές εκδηλώσεις υπάρχουν παντού. Ακόμα και στο Άμστερνταμ αν δουν δύο άντρες να περπατάνε χέρι-χέρι όλο και κάποιος θα κοροιδεύσει. Το έχω δει με τα ίδια μου τα μάτια να συμβαίνει. Για να μη μιλήσω για τον ρατσισμό απέναντι στους ομοφυλόφιλους εκτός Άμστερνταμ, στην υπόλοιπη Ολλανδία. Νομοθεσία δεν σημαίνει απαραίτητα και αποδοχή. Όσο για τις ΗΠΑ ακόμα και πολύ πρόσφατα είχαμε δολοφονία νεαρού ομοφυλόφιλου. Γενικά το άρθρο αυτό δε μου άρεσε καθόλου και δεν το θεωρώ γενναίο. Από πότε είναι γενναίο να τρέχεις και να κρύβεσαι αποδεχόμενος την ιδιαιτερότητά σου ως πρόβλημα αντί να μείνεις και να παλέψεις; Τέτοια πρότυπα, συγγνώμη κιόλας, αλλά να τα χέσω!