Το παρόν θεωρώ πως αποτελεί μία σφαιρική και ειλικρινή ανασκόπηση ζωής ενός ατόμου (παλαιότερης κόπιας, indeed), που έχει αντιμετωπίσει/αντιμετωπίζει θέματα ταυτότητας φύλου, σεξουαλικού προσανατολισμού και μετανάστευσης. Με τα πάνω και τα κάτω τους, όλα αυτά. Μακάρι(;) όλα και πάντοτε να ερχόντουσαν «δεξιά»/αβίαστα και πλήρως ξεδιαλυμένα, πλην όμως τα αρνητικά συναισθήματα, το μπέρδεμα, ο φόβος, τα σύνδρομα των ενοχών, οι αποτυχημένες προσπάθειες και η νοσταλγία (προς πραγματικές ή/και επίπλαστες εικόνες) εμπίπτουν στον πραγματισμό, είτε μας αρέσει, είτε όχι.@TktkΥπάρχουν άτομα των οποίων η ταυτότητα φύλου και σεξουαλικός προσανατολισμός δεν είναι 100% ανεξάρτητα αλλά αλληλοσυνδεόμενα ως ένα βαθμό (σε αρκετές άλλες-ους, φυσικά, δύνανται/και είναι πολύ πιο ανεξάρτητοι τομείς).Ο συνεντευξιαζόμενος ΔΕΝ ευαγγελίζεται την αλήθεια για λογαριασμό όλων των ομοφυλόφιλων, παρά μόνο για τον εαυτό του ...κι αυτό με μία α' επιφύλαξη. Οπότε γιατί να επιρρίπτεις το: «Επισης αυτο το "ηθελα να ειμαι γυναικα" δεν ταιριαζει απαραιτητα σε καθε γκέι αντρα» στον εν λόγω; Ουδέποτε υποστήριξε κάτι τέτοιο. Το αν ο/η ετεροφυλόφιλος-η σκεφτεί έτσι, σε μεγάλο βαθμό, είναι δικό του/της πρόβλημα άγνοιας, σεξισμού-ομοφοβίας κ.λπ.. Αλλά το θέμα -επίσης- είναι πως δεν σκέφτεται έτσι μόνο ο/η έτερο.Τώρα η άποψή του για την κατάσταση στην Ελλάδα, πάνω σ’ αυτά τα ζητήματα είναι μάλλον σχετική. Ίσως -και συγκρίνοντας με τα έξω- θα επιθυμούσε να έχει υπάρξει ακόμη περισσότερη πρόοδος.