Φέτος το Σεπτέμβρη πήγα εκεί, εγώ και η μητέρα μου μόνο.Το σπίτι που μεγάλωσε εκείνη ήταν εκεί σε αυτά τα στενά. Και ψάξαμε τον δρόμο, τον βρήκαμε αλλά όχι όμως και το σπίτι!Κάτι δεν πήγαινε καλά με τα νούμερα στον δρόμο και για πολλή ώρα άκρη δεν βγάζαμε. Καταλάβαμε ότι μάλλον έλειπε το τελευταίο ενάμισι οικοδομικό τετράγωνο στον δρόμο (εξαιτίας μάλλον τις διαπλάτυνσης της Ταρλάμπασι που έχει γίνει).Η πιο συγκινητική στιγμή στο ταξίδι αυτό ήταν όταν ήμασταν μέσα στο μεγάλο το παζάρι το καπαλιτσαρσί και αποφασίσαμε να ψάξουμε να βρούμε το μαγαζί του παππού. Είχαμε μαζί μας την την κάρτα με τον αριθμό, που κάπου την είχε βρει η μάνα μου, και το μόνο που μας έμενε ήταν να βρούμε το μαγαζί ανάμεσα στα 3000 άλλα... Ακριβώς όμως εκείνη τη στιγμή συνειδητοποιούμε ότι είχαμε σταματήσει ακριβώς έξω από το μαγαζί! Στο μαγαζί του παππού... Όλη η πρόσοψη είχε μείνει ίδια. Η επωνυμία, ο αριθμός...αυτά...