7. Προσωπικά λίγα πράγματα με συγκινούν τόσο πολύ όσο το να βλέπω πατεράδες να φροντίζουν ουσιαστικά τα παιδιά τους. Φαντάζομαι ότι θα έλθουν κάποτε οι εποχές που η οικονομική στήριξη της οικογένειας δεν θα είναι η αποκλειστική τους υποχρέωση.Για να γίνει όμως αυτό χρειάζεται πρωτοβουλία και προοσωπικό αγώνα των ίδιων των ανδρών πρώτα απ΄ όλα! Όπως έγινε και με τις γυναίκες και τα δικά μας θέματα! Οπότε θα πρέπει όσο το δυνατόν περισσότεροι άνδρες-γονείς να θέσουν το θέμα ότι θέλουν να μεγαλώσουν τα παιδιά τους, ώστε να αρθεί η αδικία του να δίνουν τα δικαστήρια τα παιδιά σχεδόν αυτόματα στη μάνα. Θα πρέπει οι άνδρες να αποδεχτούν το γεγονός ότι κάποιες φορές είναι δυνατόν να βρεθούν στη θέση του θύματος (όχι, δεν είναι πάντοτε οι πιο δυνατοί, πώς θα ήταν δυνατόν άλλωστε;!) για να επιτρέψουν και στην πολιτεία να φτιάξει δομές εξειδικευμένα για αυτούς. Ή στ@ ψυχολόγους-ψυχιάτρους, κοινωνικούς λειτουργούς κοκ να εξειδικεύονται στην υποστήριξή τους. Αγαπητέ 7! Το πρώτο πράγμα που μου ήλθε στο μυαλό είναι προστάτεψε τον ευατό σου πρώτα απ΄ όλα και μετά τα παιδιά σου. Δες ψυχολόγο εσύ. Τον χρειάζεσαι. Για εσένα και για τα παιδιά σου. Σε καμία περίπτωση μην συμμετάσχεις στον κύκλο της βίας που σου στρώνει. Δεν είναι αντρική μια τέτοια συμπεριφορά (τί θα πει αντρική/γυναικεία, ακόμη δεν έχω καταλάβει!) Δεν είναι συμπεριφορά ανθρώπου πολιτισμένου! Όσο για τη σύζυγο. Παραείμαι θυμωμένη για να σκεφτώ ο,τιδήποτε, οπότε εμπιστεύομαι Ά,μπα και λοιπ@ αναγνώστ@