#7Λυπάμαι για αυτό που θα πω, αλλά διαβάζοντας το γράμμα σου, μου θύμισε "το βιβλίο τς Κατερίνας" του Αύγουστου Κορτώ. Πιο ήπια περιστατικά από αυτά του βιβλίου αλλά, λυπάμαι, αυτό μου θύμισε. Στη θέση σου θα γκούγκλαρα το λήμμα διπολκή διαταραχή, ή ακόμα καλύτερα θα επισκεπτόμουν ένα καλό ψυχίατρο, κατά προτίμηση νέο άνθρωπο με καλές συστάσεις που να ξέρει και ψυχοθεραπεία. Υπάρχουν σάιτ που αναφέρονται κριτικες για γιατρούς από ασθενείς και να ξέρεις ότι συχνά οι ψυχίατροι κάνουν και 1η επισκεψη κατ' οίκον.Αν είναι αυτό που φοβάμαι, μην απελπιστείς, να ξέρεις ότι υπάρχουν λύσεις για να μπορείτε να έχετε μια φυσιολογική ζωή. Θα χρειαστεί φαρμακευτική αγωγή αλλά τα νεότερα φάρμακα είναι αρκετά ασφαλή.Το έργο που σου λέω παίζεται και στο θέατρο σαν μονόλογος, μήπως αν εμφανίσει αντιρρήσεις να δει ψυχίατρο, θα ήταν ένας τρόπος να πειστεί, αν την πήγαινες να το δείτε; Μια βλακεία λεω και εγώ βέβαια για το έργο... (μην φανταστεί και κανείς ότι είμαι κανένας συντελεστής του έργου και κάνω διαφήμιση).Καλή τύχη, φαίνεσαι καλός άνθρωπος, πολύ σε συμπάθησα να ξέρεις