Eγώ πάντως από μικρή έλεγα της μάνας μου ότι το όνομα της δεν πρόκειται να το δώσω διότι δεν μου αρέσει.δεν παραπονέθηκε ποτέ,ίσα ίσα.Όταν γνώρισα το φίλο μου και αρχίσμαε να συζητάμε για γάμους και παιδια και άκουσα το όνομα της μάνας του του είπα να το ξεχάσει ως επιλογή.Ευτυχώς την ίδια άποψη έχει και η γυναίκα που δεν της αρέσει καθόλου το όνομα της.Νομίζω ότι όταν κάνουμε παιδιά θα δώσουμε ό,τι όνομα μας αρέσει και δεν με ενδιαφέρει καθόλου ποιος θα ενοχληθεί. Και τις προάλλες άκουγα για ένα κοριτσάκι που το βαφτίσανε Φλωρίνη γιατί ήταν το όνομα της γιαγιάς και το λυπήθηκα το καημένο.Έχουμε φτάσει σε ένα σόι να έχουμε δεκαπέντε Ελένες και εικοσιδυο Γιώργηδες και χαίρομαι πάρα πολύ που επιτέλους οι νέοι άνθρωποι αρχίζουν σιγά σιγά να ξεφευγουν από αυτήν την χαζή κατά την άποψη μου παράδοση.