Σχέση μάνας κόρης. Η πολυπλοκότητα αυτής της σχέσης εμένα προσωπικά με συνταράζει αφού εκτός από το γεγονός ότι βιώνω πλέον την μητρότητα με τις προκλήσεις και τα διλήμματα που φέρνει στη ζωή μου, τυγχάνει να είμαι κόρη μιας μάνας με την οποία το παρελθόν μας «μετράει» αρκετές δυσκολίες που σαν αποτέλεσμα έφεραν το φαινόμενο της «ασφυξίας», δηλαδή ενώ λαχταράω να την δω, όταν την συναναστρέφομαι νιώθω σαν δύο αόρατα χέρια να μου σφίγγουν το λαιμό. Αυτή η δυσφορία όπως είναι φυσικό «βγαίνει» προς τα έξω σαν θυμός και καταλήγει σε καβγάδες για την παραμικρή βλακεία.Διαβάζοντας τη στήλη παρατηρώ ότι είναι μια κατάσταση που την βιώνουν κι άλλοι με αποτέλεσμα να βλέπουμε πολύ συχνά ερωτήσεις με κεντρικό άξονα την σχέση μάνας κόρης.Η δική μου απειροελάχιστη συνεισφορά στο θέμα είναι να προτείνω την αριστουργηματική ταινία του Ίνγκμαρ Μπέργκμαν «Φθινοπωρινή σονάτα». Ένα έργο-ψυχογράφημα πάνω στην ανελέητη σύγκρουση γονιού- παιδιού. Φυσικά λύσεις και εύκολες απαντήσεις δεν θα πάρετε από τον Μπέργκμαν, μιας και η ταινία είναι ανοιχτή σε ερμηνείες ανάλογα με ποια μεριά θα ταυτιστείτε ή ποια από τις δύο θα κατανοήσετε μέσα σας πιο εύκολα, την εγωκεντρική μητέρα, ή την θυματοποιημένη κόρη που φτάνει στο σημείο να κατηγορεί τη μαμά της ακόμα και για την αρρώστια της αδερφής της?Όπως και να ‘χει, το σίγουρο είναι ότι μετά το τέλος της προβολής θα έχετε μάθει κάτι παραπάνω για τον εαυτό σας. Και κανονίστε μετά μια έξοδο για κανένα ουισκάκι να ξεδώσετε!