Συμφωνώ απολύτως με το άρθρο. Το μυστικό είναι να δεις το κόψιμο του τσιγάρου σαν απελευθέρωση. Το έκοψα τον Ιούλιο του 2011 κι έκτοτε χαίρομαι αφάνταστα που βγαίνω απ' το σπίτι και το μόνο που φοβάμαι μήπως ξεχάσω είναι το πορτοφόλι και τα κλειδιά μου. Ο καπνός, τα χαρτάκια, ο αναπτήρας, όλα αυτά αντιπροσωπεύουν πλέον για μένα μια σιδερένια μπάλα που είχα δεμένη με αλυσίδα στο πόδι μου απ' την οποία απελευθερώθηκα.