Το βασικό ερώτημα εδώ είναι, πέρα από τη νομική πλευρά, πώς αφήνονται αυτές οι επιχειρήσεις να λειτουργούν για τόσο καιρό, όταν χρωστάνε τόσα λεφτά σε εργαζόμενους και στο δημόσιο. Και δεν μιλάμε για χρέη προς τράπεζες, των οποίων η δουλειά είναι να δανείζουν και να αναλαμβάνουν μέρος του ρίσκου της επένδυσης.Η έννοια της Ανώνυμης Επιχείρησης είναι ότι οι μέτοχοι ευθύνονται μόνο μέχρι του ποσού του μετοχικού κεφαλαίου με το οποίο συμμετέχουν. Οπότε δεν έχει νόημα να τους κατηγουρούμε γιατί δεν δίνουν και το υπόλοιπο της προσωπικής τους περιουσίας για να καλύψουν τις τρύπες της επιχείρησης, ή γιατί δεν αντιμετωπίζουν και ποινικές ευθύνες.Αυτό που έχει νόημα είναι τη στιγμή που μια εταιρεία έχει ανεξόφλητες οφειλές στο δημόσιο (πάνω από ένα μήνα π.χ.) να κηρύσσει αυτόματα χρεοκοπία και να εκκαθαρίζεται, δηλαδή να πηγαίνει στους πιστωτές της.Αυτό που κάνουμε στην Ελλάδα είναι να έχουμε έναν καπιταλιστικό θεσμό (της ανώνυμης εταιρείας) και να φαίνεται ότι είμαστε μια δυτικού τύπου οικονομία αλλά να τον εφαρμόζουμε με τόσο λάθος τρόπο ώστε να ήταν καλύτερα να μην τον είχαμε καθόλου.Διότι εάν μου δίνεται η ευκαιρία να έχω μια ΑΕ και να μπορώ να μαζεύω χρέη προς Δημόσιο και εργαζομένους, χωρίς να με κλείνουν, και μετά να μπορώ να τη χρεοκωπήσω χωρίς συνέπειες, τότε είναι σα να με δανείζει το κράτος με 0% επιτόκιο και χωρίς συνέπειες εάν δεν επιστρέψω τα λεφτά.