Συμφωνοι, η κριτικη μπορει να εχει σχεση και με τον "ποιητη". Ωστοσο η ποιηση του Μπογδανου ειναι πολυ κακη/αστεια. Πολυ χειροτερη απο του Χυτηρη, σαφως χειροτερη αυτης (μετριοτατη κατα τη γνωμη μου) του Κουρακη, για να παρουμε αλλους επιδοξους ποιητες με τους οποιους εχει κατα καιρους γελασει το κοινο. Και περα απο τα ασχετα ισως σχολια για τις αποψεις του συγγραφεα -αν και χρησιμευουν για να εξηγησει ο κριτικος την "δηθενια" του εργου -, η κριτικη του Τσαλαπατη εχει και λογοτεχνικα κριτηρια (χωρις αυτο να σημαινει πως ο ιδιος ειναι ή οχι καλυτερος). Ο χλευασμος ενος κακου ποιητη (και) για τους λαθος λογους δεν ειναι κομψος, αλλα οταν βλεπεις καποιους αλλους να αποθεωνουν τις ασυναρτησιες του Μπογδανου γιατι καποιος πρεπει να πει κατι καλο στην παρουσιαση, εχει κατι το καθαρτικο να γινεται και το αντιθετο.
