Λυπάμαι, αλλά στο κείμενο δεν είδα την παραμικρή μομφή προς το πρόσωπο του κ. Μητσοτάκη, ούτε σε όσους στηρίζουν το ή εμπνέονται από το δυνητικό του πολιτικό πρόγραμμα. Αντίθετα, είδα μια επίθεση προς την νεοελληνική νοοτροπία του ετεροκαθορισμού συγκριτικά με το "πού ανήκωμεν" ως έθνος/χώρα/κράτος και την θυμική συστράτευση προς την κάθε εκπροσώπηση αυτού του ανήκειν, που, προσωπικά, την αναγιγνώσκω από την χούντα μέχρι τις μέρες μας με ελάχιστες ποιοτικές διαφοροποιήσεις. Η κ. Χατζηαντωνίου βλέπει το ίδιο έργο να επαναλαμβάνεται, ή να τείνει να επαναληφθεί, και εκφράζει τις ανησυχίες της. Και καλά κάνει. Εγώ αυτό που είπα πολύ απλά είναι ότι όπως όταν βγήκε ο ΣΥΡΙΖΑ κάθε σκεπτική, επιφυλακτική ή νηφάλια τοποθέτηση αντιμετωπίστηκε λυσσωδώς από υποστηρικτές του (κάτι που ως υποστηρικτή που προτίμησε να δει νηφάλια το πράγμα με τρόμαζε), έτσι και τώρα με την εκλογή Μητσοτάκη στην προεδρία της ΝΔ τείνει να "ποινικοποιηθεί" κάθε μα κάθε άποψη που δεν συμβαδίζει με το κυρίαρχο αφήγημα, όπως το περιέγραψα παραπάνω.Τώρα εάν εσύ φίλε/η τα ερμηνεύεις όλα αυτά ως αγωνίες και επιθέσεις λυπάμαι που σου το λέω αλλά στην ίδια παγίδα με εμένα και τους ψηφοφόρους ΣΥΡΙΖΑ και πιο πριν τους ψηφοφόρους Σαμαρά και Κώστα Καραμανλή (επανίδρυση του κράτους) και Παπανδρέου νεότερου και και και-δεν τελειώνει ποτέ η λίστα. Μπορεί να διαφωνούμε απλά, δεν είναι κακό, υγεία είναι.Συνοψίζοντας: να ωριμάσει πρώτα ο Έλληνας πολίτης, να ενστερνιστεί στα σοβαρά και όχι στα αστεία ή μόνο όπου μας βολεύει τις ευρωπαϊκές και μοντερνιστικές αξίες, να συμφιλιωθεί με το παρελθόν του τόπου του, όσο άβολο ή στενάχωρο κι αν είναι, και να αποβάλλει τα σύνδρομα της δεξιάς, της αριστεράς, του κέντρου, της θρησκείας, της παράδοσης, και του εδράνου μα και της αγραμματοσύνης, και τότε μόνον μπορούμε να πούμε ότι ξεκινάμε να αντιμετωπίζουμε και το πολιτικό νηφάλια και χωρίς τυφλούς οπαδισμούς. Και χωρίς να κατηγορούμε όσους πρεσβεύουν κάτι διαφορετικό από τα δικά μας ή "αυτά που πρεσβεύει ο Κυριάκος". Αυτές οι λογικές μας οδήγησαν εδώ που είμαστε.