Πράγματι, η άνοιξη ήρθε. Χρειάζεται να είσαι 20 ή ερωτευμένος, ή και τα δύο μαζί για να βρεις κάποιο νόημα; Ωραίο είναι να σου συμβαίνουν αυτά. Μήπως, όμως, μπορείς να βρεις νόημα κι αλλιώς;Μπορείς να βρεις νόημα αν κοιτάξεις γύρω σου ανθρώπους να αγωνίζονται, να μην το βάζουν κάτω, να απογοητεύονται, να μιλούν με άλλους, να παίρνουν θάρρος και να ξανασηκώνονται.Νόημα είναι να ακούς έναν διευθυντή λυκείου στους Αμπελόκηπους να μιλάει στον πρωθυπουργό και να του λέει ποια είναι η πραγματική αξιολόγηση. Να προτιμούσαν οι μαθητές του το σχολείο της γειτονιάς τους, ακόμη κι αν αφήνονταν ελεύθεροι να επιλέξουν όποιο σχολείο θα επιθυμούσαν.Νόημα είναι οι χιλιάδες άνθρωποι που προχωρούν στους δρόμους της Θεσσαλονίκης ένα Σάββατο πρωί, για άλλη μία φορά, ζητώντας να τερματιστεί μια εξόρυξη που θεωρούν ότι καταστρέφει τις ζωές τους. Νόημα είναι ο περαστικός που αγοράζει τη Σχεδία από ένα άστεγο και κάθεται και δυο λεπτά να ακούσει τους πέντε στίχους που θέλει να του πει και να ανταλλάξουν μια κουβέντα.Νόημα είναι οι απολυμένοι και αλληλέγγυοι στην αυτοδιαχειριζόμενη τηλεόραση και τα ραδιόφωνα της ΕΡΤ που επί 22 μήνες εργάζονται αμισθί, επειδή πιστεύουν στο δίκαιο του αγώνα αυτού.Νόημα είναι να διαβάζεις το κείμενο του Νίκου Μπογιόπουλου για τον Βαγγέλη Γιακουμάκη.Νόημα είναι να ακούς όλο και πιο πολλούς αντί να μιλούν για τα πρωινάδικα της τηλεόρασης, να συζητούν για την πολιτική, την κοινωνία, και το μέλλον. Και να ακούς όλο και πιο συχνά στις συζητήσεις λέξεις που κάπως είχαν ξεχαστεί. Να, ας πούμε, αλληλεγγύη, αδικία, εκμετάλλευση, ανταγωνισμός, δικαιοσύνη, αγώνας, συμπαράσταση.Νόημα είναι οι «απλοί, καθημερινοί» άνθρωποι σε μια στάση λεωφορείου που υπερασπίζονται τον μετανάστη, πρωταγωνιστώντας ακούσια σε ένα πείραμα. Νόημα είναι και τα δάκρυα στα μάτια βλέποντάς το.Νόημα είναι μη σου προκαλεί αίσθηση το νέο μαγαζί που άνοιξε κάποιος κάπου, αλλά να σου προκαλεί ικανοποίηση η απόφαση για το «πάγωμα» της σύμπραξης δημόσιου και ιδρύματος Νιάρχου για τη διαχείριση δύο αρχαιολογικών χώρων. Επειδή πιστεύεις ότι, πράγματι, η πολιτιστική κληρονομιά είναι «απαραβίαστο δημόσιο αγαθό». Και αυτό δε λέγεται ιδεοληψία. Λέγεται ιδεολογία. Και δεν περιορίζεται στον πολιτισμό.Και, ίσως, το νόημα είναι ακόμη κι εσύ ο ίδιος να μη σταματάς να αμφισβητείς συνεχώς ακόμη κι αυτά που πιστεύεις. Να αναρωτιέσαι, να τα συζητάς και να προχωράς.Νόημα είναι και να βλέπεις τις πασχαλιές να ανθίζουν. Και να τεντώνεσαι στον ήλιο.(Και φυσικά, όταν είσαι ερωτευμένος, όλα έχουν νόημα.:))
