...γιατί ο ορθός λόγος μπορεί να είναι εξίσου με τη θρησκεία αποφυγή του θανάτου. Ως επιθυμία αποφυγής του θανάτου εμφανίστηκε αρχικά στον διαφωτισμό. Και το ότι φεύγουμε έτσι σήμερα με την απόληξη του διαφωτισμού συνδέεται. Αλλά ο ορθός λόγος δεν ήταν και είναι μόνο αυτό, δεν είναι μόνο επιθυμία για Souveränität μετά την απόσυρση του θείου. Είναι και κάτι άλλο, που ανοίγεται στο θάνατο. Όπως και η θρησκεία ενέχει επίσης μια άλλη σχέση με τον θάνατο, που δεν είναι η αφελής εξάλειψη ή υπέρβαση του θανάτου. Εξάλλου χριστιανισμός και ορθός λόγος φιλοσοφικά τουλάχιστον από την εποχή του γερμανικού ιδεαλισμού συνδέονται. Η δυσκολία του να είμαστε άθεοι κάθε άλλο παρά αντιμετωπίζεται με την υπεροχή του ορθού λόγου - ίσα-ίσα μεταμφιέζεται. Η δυσκολία της α-θεϊας και η δυσκολία ενός θανάτου που μένει ανοιχτός μέσα στη ζωή δεν θίγεται καν με αυτόν τον αφελή διαχωρισμό λογικής και μεταφυσικής. Ίσως για να είμαστε πραγματικά άθεοι να πρέπει να σκεφτούμε αλλιώς και τον ορθό λόγο αλλά και την θρησκεία και τις τελετές - όπως η ανάσταση.