Καλημέρα!Το γράμμα της κυρίας αυτής είναι συγκλονιστικό. Τι θα κάνουμε; Έχουμε φτάσει πια, στο μη περαιτέρω. Υποθέτω ότι σαν τη γυναικα αυτή και τους συνεπιβάτες της νοιώθουμε όλοι όταν βρισκόμαστε μπροστά στην ωμή βία. Τι κάνουμε μπροστά στην ωμή βία; Μοιραία έρχεται στο νου η Γερμανία του 1933. Αυτά τα πράγματα γίνονταν και έκει, και δυστυχώς όχι μόνο εκεί. Συντεταγμένη πολιτεία; Συντεταγμένη κοινωνία; Που να στραφούμε; Όταν όλα τα έχουμε απορρίψει, όταν αντί για Πρόοδο έχουμε Χάος,αντι για Λογική, συναισθήματα, είμαστε στην Άβυσσο.