Ή εγώ άργησα ή εσύ βιάστηκες. Και κανένα ουσιαστικό τέλος δεν επέρχεται σε ένα πράγμα επειδή πεθαίνει ο ιδρυτής του. Είναι στενή λογική αυτή, και άντε το πολύ να ίσχυε σε βασιλικά καθεστώτα.Στην Δημοκρατία τα πράγματα συνεχίζονται μέσω της συνέχειας της πολιτικής αντίληψης των υποκειμένων της που άλλωστε την καθορίζουν: τους πολίτες της. Αυτοί φέραν τον Παπανδρέου και τον Καραμανλή(καλά αυτός ήρθε περίπου λιγάκι ως Μεσσίας...) ενώ δεν τους έδιωξε ποτέ, απλώς αυτοί κάποια στιγμή του πεθάνανε.Όσο για την μούχλα, αφορά περισσότερο την πίστη σου σε αυτό το Πασόκ του 96, που εγώ από τότε το απεχθανόμουν για την μούχλα του, 13 χρόνια πριν την κρίση, 15 από σήμερα(και μην βιάζεσαι, η κρίση καλά κρατεί). ΥΓ: Εκτιμώ πάντως το ειλικρινές του ψευδώνυμού σου και στα δύο σκέλη του, και ως ενότητα. Άκρως μεταπολιτευτικό, παραμένει εν ζωή...