Μέσα από τόσο θάνατο που έπεσε και πέφτει,πολέμους, εκτελέσεις, δίκες, θάνατο κι άλλο θάνατοαρρώστεια, πείνα, τυχαία δυστυχήματα,δολοφονίες από πληρωμένους εχθρών και φίλων,συστηματική υπόσκαψη κ’ έτοιμες νεκρολογίεςείναι σα να μου χαρίστηκε η ζωή που ζω.Δώρο της τύχης, αν όχι κλοπή απ’ τη ζωή άλλων,γιατί η σφαίρα που της γλύτωσα δε χάθηκεμα χτύπησε το άλλο κορμί που βρέθηκε στη θέση μου.Έτσι σα δώρο που δεν άξιζα μου δόθηκε η ζωήκι όσος καιρός μου μένεισαν οι νεκροί να μου τον χάρισανγια να τους ιστορήσω.(Η πολιτικότητα βεβαιώς "Οφειλη" του Τίτου Πατρίκιου, πάντα με συγκινούσε και θίγει κάπως το ζήτημα του εκλεκτού Νίκου Δήμου. Για την αντιγραφή, Με εκτίμηση - Κάπα)