Αγαπητέ Nik the Greek, δεν ξέρω αν πηγαίνεις σε συσσίτια -ελπίζω να μην έχεις την ανάγκη συσσιτίων, όπως πολλοί συμπολίτες μας.Εδώ όμως ανακατεύεις δύο άσχετα μεταξύ τους πράγματα. Το κοινωνικό έργο της Εκκλησίας, για το οποίο πολλά μπορούν να ειπωθούν, ακόμα και ότι είναι δυσανάλογα μικρό σε σχέση με τις απολαβές της από φοροαπαλλαγές κλπ και το δογματισμό. Έτερον εκάτερον.Δεν ξέρω για τον Πειραιώς, αλλά άλλοι Μητροπολίτες, εξ' ίσου εκ των υπερσυντηρητικών θεωρούμενοι, πχ ο Μεσογαίας, είναι Φυσικοί με εμπειρία μέχρι και στην NASA. Η επιστημονική γνώση και η θρησκευτική πίστη βρίσκονται συχνά σε περίεργους συνδυασμούς μέσα σε κάποια άτομα, καθώς ικανοποιούν διαφορετικές πλευρές και ανάγκες του ανθρώπινου πνεύματος. Τί είναι πνεύμα και ψυχή; Για τη σύγχρονη ιατρική, μόρια, κύτταρα, εγκέφαλος, δηλαδή ύλη και αυτά τελικά. Πχ τα "ψυχοφάρμακα" προφανώς δρουν στον εγκέφαλο, όχι στην ψυχή.Κατά τα λοιπά, το σωματίδιο, άκουσα από το Νανόπουλο να λέει ότι αρχικά κάποιος το ονόμασε "the god-damned particle", το "κωλοσωματίδιο" δηλαδή, επειδή τους είχε βγάλει την πίστη (!) να το εντοπίσουν. Ένας εκδότης το θεώρησε χυδαίο να το βάλει στο περιοδικό του, κλπ, κλπ.... Το είπαν the "God particle" με ή χωρίς ( 's ), δηλαδή σωματίδιο του Θεού; Θεός; επειδή δεν μπορούμε να το δούμε; Όπως και να έχει δεν πρέπει να τρελαινόμαστε με το κάθε τί. Είμαστε απίθανοι εμείς οι Έλληνες με αυτό.Είναι λέει σημαντικό, γιατί εξηγεί την ιδιότητα της μάζας. Τώρα ό,τι κατάλαβες, κατάλαβα. Εγώ είμαι γιατρός, παθολόγος, οπότε τα πολύ θεωρητικά της Φυσικής, δεν μπορώ να τα κατανοήσω. Βοηθά στην εξέλιξη της γνώσης; Μετά το πείραμα, το CERN μπορεί να αξιοποιηθεί σαν ένα τεράστιο εργοστάσιο παραγωγής ενέργειας με σύντηξη; Και αυτά τα έχω ακούσει. Μέχρι και ότι έγινε τριμερής συνάντηση Αμερικανών, Ευρωπαίων και Ρώσων για το πού θα γίνει, γιατί θεωρείται στρατηγικό πλεονέκτημα.Εκείνο που θέλω να επισημάνω, είναι ο ατελείωτος επαρχιωτισμός και η εχθρότητα πολλών φορέων στην Ελλάδα με την καινοτομία και την επιστημονική πρόοδο. Αυτό να λέγεται. Το καινούριο δεν γίνεται δεκτό ως κάτι που το θέλουμε. Άλλοιτο εξορκίζουν, άλλοι το βλέπουν χαιρέκακα ως αμαρτία. Πάντως γνήσια αγάπη για την καινοτομία και τη νέα γνώση δεν έχουμε. Τί φταίει; Η στάση της Εκκλησίας, του Σχολείου, που μιλά μόνο για το πώς να μη χάσουμε τις παραδόσεις, το είναι μας, την ψυχή μας; Κατ' αρχήν πολλά πράγματα καλώς πρέπει να τα χάσουμε. Ας ψάξουμε στον καθρέφτη τις αιτίες της χρεοκοπίας. Κάποια άλλα τα μετουσιώνουμε ως δικαιούχοι της σημερινής ζωής. Δεν μπορούμε και δε θέλουμε και δε γίνεται αυτό να το αναθέσουμε στους νεκρούς προγόνους μας. Η Ελλάδα πάσχει από την "κατάρα της Κιβωτού". Εγώ έτσι τη λέω. Μονίμως κλεισμένη στο παρελθόν της, νομίζει ότι τα ξέρει όλα -στην πραγματικότητα ούτε αυτό δεν ξέρει- και έχουμε την αίσθηση ότι είμαστε ένα σωληνάριο με DNA που δεν πρέπει να χαθεί. Αυτό στερεί από την Ελλάδα την πραγματική ζωή. Είμαστε μια Κιβωτός που έπιασε στεριά, στην Ευρώπη, αλλά δεν κατεβήκαμε...