#7πράγματι δικαίως θυμώνεις, γιατί σίγουρα υπάρχει "κάτι". Ό,τι κ αν είναι αυτό το κάτι η σύντροφός σου το απολαμβάνει και το διαιωνίζει! Δεν τυχαίνει κάθε μέρα να έχεις που δύο να "σφάζονται" στην ποδιά σου! Άσε που -καλώς ή κακώς- υποστηρίζω την άποψη του να έχουμε εμπιστοσύνη στο ένστικτό μας. Το θέμα είναι τι κάνεις ΕΣΥ σε αυτή την περίπτωση. Σου αξίζει αυτό που παίρνεις από αυτή τη σχέση; Υπάρχει αλληλοσεβασμός μεταξύ σας; Γιατί ενώ εξηγείς τι σε ενοχλεί και το συνεχίζει, δεν μου δείχνει σεβασμό. Αξιοπρέπεια σου έχει μείνει ή μόνο σκέφτεσαι άσχημα για τον εαυτό σου επειδή (δικαιολογημένα πιστεύω) έκανες σκηνές ζήλιας; Ειδικό να επισκεφθείς, αλλά όχι για να μην ξανακάνεις σκηνές ζήλιας. Για να σου δώσει τη δύναμη να δεις αυτό που φόβασαι. Ή μάλλον, να αντιμετωπίσεις αυτό που βλέπεις, γιατί το βλέπεις. Σε θολώνουν τα συναισθήματά σου προς τη σύντροφό σου, αλλά αν καταφέρεις να διαχωρίσεις τα συναισθήματά από τη λογική, είναι εκεί, είναι μπροστά σου. Και το κωμικοτραγικό; Κατά κάποιον τρόπο δεν μοιάζει να συνεχίζεται με την άδειά σου; Γράφω ως παθούσα, στη δική μου περίπτωση ήμαστε "τετραγωνο", οι δυο "κουτοί" και οι άλλοι δύο "κρυφό" ζευγαράκι. Και ο δικός μου με χαρακτήριζε γυναίκα της ζωής του. Το ίδιο και η "κολλητή" του τον φίλο της. Μου ήταν πάρα πολύ δύσκολο να διακόψω. Μα πάρα πολύ. Ακόμα και τώρα, που διάβασα το μήνυμά σου σφίχτηκα σαν να το ξαναζω. Απλώς κάποια στιγμή κουράστηκα και τα διέλυσα όλα. Κ δεν ήξερε από πού του ήρθε ο χωρισμός. Αλλά εγώ είχα διαλυθεί προ πολλού. Σου εύχομαι να το καταφέρεις νωρίτερα.Συμπέρασμα; Αν ο ανθρωπος που έχεις δίπλα σου δεν σου βγάζει τον καλό σου εαυτό, τα όμορφα σου στοιχεία... Δεν είναι καλό σημάδι.
Σχολιάζει ο/η