#7 Στεναχωρήθηκα και θύμωσα μαζί. Λυπάμαι πάρα πολύ για αυτά που περνάς όλα αυτά τα χρόνια.Λυπάμαι επίσης που θα πω ότι οι γονείς σου φέρουν την απόλυτη ευθύνη για την κατάσταση. Λες ότι σας λατρεύουν - και δεν θα διαφωνήσω - αλλά μια τεράστια ευθύνη του γονιού είναι να προστατεύει τα παιδιά του. Και εκείνοι όχι μόνο δεν σας προστατεύουν αλλά επιτρέπουν και ενθαρρύνουν με τον τρόπο τους μια άρρωστη, βίαιη και απάνθρωπη κατάσταση. Το πιθανότερο είναι ότι ο αδερφός σου είναι ψυχικά ασθενής και χρήζει ψυχιατρικής παρακολούθησης. Ειλικρινά δεν ξέρω κατά πόσο μπορείς εσύ να επέμβεις όταν οι γονείς σου τόσο τραγικά αρνούνται να δουν την αλήθεια. Πρέπει όμως οπωσδήποτε να προστατεύσεις τον εαυτό σου. Φύγε αμέσως από το σπίτι. Πήγαινε σε φίλους, συγγενείς, όπου μπορείς, και μείνε μακριά. Πάρε και τα υπόλοιπα αδέρφια, αν μπορείς. Φύγετε μαζί και στηρίξτε ο ένας τον άλλο.Πάρε τηλέφωνο τις γραμμές βοήθειας που σου πρότεινε η Λένα για καθοδήγηση.Σου εύχομαι καλή δύναμη!