Πρώτα απ' όλα το κυνήγι δεν είναι άθλημα. Αυτό είναι σίγουρο και δε πιστεύω κανείς να μπορεί να με διαψεύσει. Το κυνήγι το βρίσκω απαίσιο, βίαιο, αποκρουστικό και ηλίθιο τρόπο διασκέδασης. Γιατί απλά είναι. Αν δε πρόκειται για καθαρό λόγο επιβίωσης είναι απαράδεκτο και ελπίζω κάποτε να γίνει εντελώς παράνομο. Ας θυμηθούμε τον φόνο του αδικοχαμένου λιονταριού Σεσίλ το καλοκαίρι. Ήταν βάναυσο. Ήταν απαίσιο. Και ο δολοφόνος του; Τίποτα! Ο δολοφόνος ήταν τόσο άψυχος που έβλεπε το καημένο να ξεψυχά 40 ώρες. Για τι; Για διασκέδαση. Ε, ναι, λοιπόν πιστεύω ότι το κυνήγι είναι ποινικό αδίκημα αν είναι για διασκέδαση. Όπως και ο φόνος ανθρώπου ( που συνήθως γίνεται για διασκέδαση ή για χαζούς ανθρώπινους λόγους ). Γιατί τελικά ο φόνος ενός ζώου είναι το ίδιο ψυχρός, χαζός σε όλα τα είδη που ανήκουν στο ζωικό βασίλειο ( φυσικά και του ανθρώπου ).