#1 οι επιλογές που κάνουν οι άνθρωποι αντικατοπτρίζουν, σε μεγάλο βαθμό, τον χαρακτήρα τους και την κοσμοθεωρία τους. Δεν λέω ότι δεν γίνονται λάθη, φυσικά. Αλλά συνήθως η επιλογή συντρόφου είναι από αυτά τα πράγματα που κάτι (έστω και μικρό) λένε για σένα. Δυστυχώς είναι όπως τα λέει η Λένα, κι εγώ έχω ακριβώς την ίδια εμπειρία που έχει εξελιχθεί όπως τα λέει η Λένα. Φίλη μου κολλητή, παιδική, αδελφική έχει σχέση με έναν άντρα (εδώ και τρία χρόνια ζουν μαζί πλέον) τον οποίο δεν συμπαθώ καθόλου. Ο τύπος είναι διαζευγμένος με δύο μικρά παιδιά (δεν είναι προφανώς αυτός ο λόγος που δεν τον συμπαθώ, αλλά ο καμένος χαρακτήρας του που δεν υπάρχει αρκετός χώρος για να τον εξηγήσω) και βρίσκεται σε πόλεμο με την πρώην σύζυγο του. Πόλεμος που στη μέση των πυρών του βρίσκονται τα παιδιά τους. Αυτό που με χαλάει (περισσότερο από το γεγονός ότι δεν τον συμπαθώ) είναι που η φίλη μου όποτε βρεθούμε βρίζει διαρκώς την πρώην σύζυγο του συντρόφου της και δεν λαμβάνει καθόλου υπ' όψιν ότι είναι (στην τελική τελική) η μάνα των παιδιών του. Από αυτά που ακούω συμπεραίνω ότι όντως η πρώην είναι μια manipulative bitch που όλο ζητάει λεφτά, αλλά αντιλαμβάνομαι ταυτόχρονα ότι ακούω μόνο τη μια πλευρά της ιστορίας. Τελοσπάντων εμένα δεν μου αρέσει αυτό. Δεν μπορώ να το ανεχτώ και έτσι έχουμε απομακρυνθεί σημαντικά. Γιατί στη δική μου περίπτωση, η σχέση της φίλης μου φαίνεται να είναι πολύ σοβαρή (προσπαθούν να κάνουν παιδί και σκοπεύουν να παντρευτούν). Οπότε ξέρω ότι μοιραία θα χαθούμε εντελώς. Με στενοχωρεί, αλλά όσο περνάει ο καιρός συμφιλιώνομαι με την ιδέα και το αποδέχομαι ότι οδηγούμαστε σε εντελώς διαφορετικούς δρόμους και στεναχωριέμαι όλο και λιγότερο.