Και πήγε ο Κύριος στη Χαναάν και κοντοστάθηκε έξω από ένα τραπεζικό ίδρυμα."Δώσε μου Ματθαίε την κάρτα σου.Θα βγάλω καμιά δεκαριά χιλιάδες τάλαντα και μερικά αργύρια"είπε"Μα κύριε υπάρχει περιορισμός κίνησης κεφαλαίων για μας.Capitale controle νομίζω το λένε οι Ρωμαίοι".Αποκρίθηκε ο μαθητής.Ο Κύριος του χαμογέλασε και του κλείσε το μάτι.Μπορεί και να του χτύπησε φιλικά τη πλάτη.Έβαλε τη κάρτα στο αρχαίο ΑΤΜ ,εκεί που τώρα υπάρχει ένας ναός για να θυμάται ο κόσμος.Και να!ξάφνου από το πουθενά,μιλιούνια έτρεχαν τα αρχαία μπικικίνια!"Το χρημα τέκνον μου είναι σα το νερό.Όταν είναι καθαρό και από τον Πατέρα μου προερχόμενο,πάντα ρέει και δε βαλτώνει...άσε που χρειάζομαι μπόλικο κασέρι,μετρητό δηλαδή για το επόμενο μου θαύμα με τα ψάρια που θα πέφτουνε βροχή.Είναι ακριβός ο εξοπλισμός,θα 'ρθει από την ανατολή.Μαζί με κάμποσους κομπάρσους,κάτι κιτρινους Μογγόλους.By the way αυτοί πάντα πουλάνε φτηνά και χαλάνε τη πιάτσα.Μα γί αυτό θα μιλήσουμε άλλη φορά παιδί μου"Τα λόγια αυτά ο Ματθαίος τα κράτησε.Ήταν στα ευαγγέλια γραμμένα.Μπορεί όμως να κόπηκαν από τη λογοκρισία τη μεσαιωνική τη ριμάδα.Μπορεί και να τα είχε γράψει πρόχειρα δίπλα από τη λίστα με τα ψώνια.