Δεν ημουν αδυνατος τοτε,οπως δεν ειμαι και τωρα.Ετυχε,ομως,να βρισκομαι στις ΗΠΑ στα τελη της δεκαετιας του '70 με αρχες δεκαετιας του '80,και εζησα απο κοντα την τρελλα με τα aerobics,το jogging και τις διαιτες.Το -ευκολο- συμπερασμα μου ηταν οτι το σωματικο βαρος των αμερικανων δεν ειχε και τοση σχεση με το ποσο υγιεις ηθελαν να ειναι.Ενω ειχε αμεση,αμεσοτατη σχεση με τις κοινωνικοοικονομικες επιδιωξεις τους.Το να βρεις υπερβαρους στα μικρομεσαια κοινωνικα στρωματα στις ΗΠΑ ηταν σχετικα ευκολο,οπως ακομη και απιστευτα χοντρους στα κατωτατα ,στο social gutter.Ηταν ομως εξαιρετικα δυσκολο να τους βρεις στα μεσαια στρωματα,και απολυτως αδυνατο στα υψηλα.Υπερβαρο ανωτερο στελεχος εταιρειας η ανερχομενο πολιτικο δεν ειδα ποτε στις ΗΠΑ.Ολη η ιστορια ηταν η αποδοχη της "συγκεκριμενης"εικονας-standard των ανωτερων κοινωνικων στρωματων,η οποια προβαλλοταν συνεχως και με καθε τροπο απο την τηλεοραση.Slim and pretty για τις γυναικες και Lean and mean για τους αντρες.H κοινωνικη και επαγγελματικη "απορριψη",ειδικα για καποιον ανερχομενο yuppie,εαν δεν ειχε εμφανιση απολυτα συμβατη με αυτα τα standards, ηταν σχεδον βεβαιη.Ηταν η εποχη οπου η κυριαρχια της εικονας επι της ουσιας αρχιζε να γινεται απολυτη.Ηταν η αρχη της διαδικασιας η οποια εχει ,προ πολλου πλεον,ολοκληρωθει.Μονον καποιοι "ξενοι"απο περιεργες χωρες,οπως ο υπογραφων,μπορουσαν να ξεφυγουν απο τις επιπτωσεις της μη εφαρμογης των εν λογω "κοινωνικων προτυπων".Μαλλον επειδη ηταν "προσωρινοι",αφου καποια στιγμη θα εφευγαν απο τις ΗΠΑ ,και,κυριως,επειδη λειτουργουσαν με τροπους παντελως ακατανοητους στους αμερικανους,πλην εξαιρετικα αποτελεσματικος στην δουλεια τους.Και οι αμερικανοι εχουν μαθει να σεβονται το αποτελεσμα,ακομη και αν δεν κατανοουν την "εκτος προτυπων"διαδικασια.Προσπαθω να σκεφθω ποτε ηταν η τελευταια φορα κατα την οποια ειδα να κερδιζει,η εστω να δικδικει με απαιτησεις,την εκλογη του νεος υποψηφιος,ακομη και για Congressman,ο οποιος να ειναι καπως παχυς ,η φαλακρος η κοντος ,και δεν μπορω να θυμηθω.Ο θριαμβος της "εικονας"....