Είναι εύκολο να καταλήξουμε ότι η απόφαση είναι σωστή. Το θέμα όμως δεν είναι αυτό. Το ζήτημα είναι αν μπορεί η απόφαση αυτή να εφαρμοστεί ή πρόκειται περί μίας ακόμα παρτίδας σανού. Δηλαδή, δημιουργούμε θετικές εντυπώσεις ενώ τα χέρια μας είναι δεμένα, πάμε για το επικοινωνιακό κέρδος, τελικά δεν γίνεται τίποτα και φωνάζουμε στα κανάλια για την Εκκλησία, το κατεστημένο κι εγώ δεν ξέρω τι, ενώ στην πραγματικότητα δεν κάνουμε αυτό που πρέπει επειδή ακριβώς δεν θέλουμε να έρθουμε σε σύγκρουση ούτε με την Εκκλησία ούτε πιθανώς με μερίδα ψηφοφόρων. Win-win situation κομματικά.Όπως σωστά αναφέρει ο αναλυτής Κουτσομύτης σε σχετική ανάρτηση στο Facebook, «το πρόβλημα ξεκινά από το Σύνταγμα, και το άρθρο 16 παρ.2 που λέει ότι "η Παιδεία έχει σκοπό την ανάπτυξη θρησκευτικής συνείδησης" (!!!). Σε αυτό το άρθρο πατάνε όλα τα νομικά επιχειρήματα των θεολόγων και των παπάδων.Όποιος λοιπόν θέλει ειλικρινά να κάνει μια μεταρρύθμιση-τομή, ας συμπεριλάβει (αν το τολμά) το άρθρο 16 στην επόμενη αναθεώρηση του Συντάγματος και ας αφήσει στην άκρη τα ωραία συνθήματα που θα βρεθούν πάλι μπροστά σε νομικό αδιέξοδο».Αυτά, για να μην τρώτε σανό.