Γιατί το κοινωνικό ενοίκιο της Ισπανίας ισούται με το ενοίκιο ενός μεγάλου σπιτιού στην Αθήνα σε καλή περιοχή. Το ίδιο ισχύει και για άλλες ευρωπαϊκές πόλεις που ο χωρος που νοικιάζεις για 700 ευρώ είναι μόλις ένα δωμάτιο ή μια γκαρσονιέρα.Επίσηςδε παρατήρησες πως αναφέρεται σε εταιρία γυπα. Τι κάνουν αυτοί? Η περιουσία πωλείται στην τιμή που ορίζεται από το ενοίκιο , άρα φτηνά. Αγοράζουν κάτι κοψοχρονια, το ανακαίνιζουν και μετά το νοικιάζουν ή το πουλάνε ξανά στην τριπλάσια ή και τετραπλάσια τιμή. Ένα μεγαλο διαμέρισμα κάνει πχ 1 εκ. κανονικα. Το αγοράζουν 400 χιλ. επειδή είναι δημόσιο. Το κόβουν σε όσα περισσότερα δωμάτια μπορούν 5,6 και νοικιάζουν το δωμάτιο 500 και παραπανω ευρώ ενώ πριν και με άνεση χώρου θα πλήρωναν 300 με 350 2 με 3 ατομα για το ίδιο σπιτι. Αυτό προκαλεί μια αλυσιδωτή αύξηση τιμών στη γειτονιά και όλοι χρεώνουν παραπανω. Στην περίπτωση που στη γειτονιά υπάρχει τέτοια πολυκατοικία οι τιμές συγκρατούνται σε σχετικά νορμάλ πλαίσια. Σου λέει ο άλλος 500 και εσύ του λες κοίτα ο απέναντι μου το δίνει 300 και έτσι αρχίζει το παζάρι.