Εχω αρχίσει να σκέφτομαι τις συναντήσεις που έχουν γίνει μέχρι τώρα. Βαρουφάκης με καθέναν απ΄αυτούς κατ ιδίαν αλλά και ξεχωριστά, Τσίπρας το ίδιο, πάλι Βαρουφάκης με τρείς και Τσίπρας με τρείς, Βαρουφάκης με έναν, Τσίπρας με έναν, άντε πάλι απ την αρχή, να είναι και ο Τάδε, να είναι και ο Δείνα, να είναι και ο πρόεδρος του θεσμού, άντε πάλι να είναι και ο Τραπεζίτης, άντε πάλι κατ'ιδίαν και αποτέλεσμα μηδέν. Το ίδιο και με τις προτάσεις από Ελλάδα προς έξω αλλά και από έξω προς Ελλάδα. Στέλνουμε - δεν αποδέχονται, στέλνουν - δεν αποδεχόμαστε εμείς. Και τώρα πάλι τα ίδια, στο τέλος θα πουν εποικοδομητική η συνάντηση αλλά παραπέμπουμε το θέμα στο προσεχές Euroworking ή Brussels Group ή το Eurogroup γιατί η συνάντηση αυτή δεν είχε θεσμικό χαρακτήρα... και πάει λέγοντας. Και κάποια ωραία μέρα καλοκαιριού θα πούμε πληρώνουμε συντάξεις κλπ και δεν πληρώνουμε ΔΝΤ και δανειστές γιατί δεν μπορούμε άλλο και έξω από το ευρώ με δική μας απόφαση που όμως εκείνοι μας ανάγκασαν. Και εκείνοι θα λένε δεν φταίμε εμείς το ξερό τους το κεφάλι των Ελλήνων φταίει. Έτσι θα επιμεριστεί και η ευθύνη και όλα καλά για όλους τους "υπεύθυνους". Αλλωστε και η Ιστορία όταν θα γραφτεί θα χρειαστεί πολλές δεκαετίες να αναδείξει ποιός πραγματικά τράβηξε τη σκανδάλη.