Σχετικά με το διαχωρισμό μεταξύ "εγκεφάλου" και "εγώ", τσέκαρε την απάντηση που έδωσα πιο πάνω στη χρήστρια Aahaladita. Είναι περισσότερο συμβολικός ο διαχωρισμός μεταξύ του συνειδητού εαυτού μας που αντιλαμβανόμαστε οι ίδιοι και μεταξύ του μη συνειδητού.Κατά μια έννοια ο εγκέφαλος μας είναι το "αφεντικό". Αυτό δε σημαίνει ότι ο εγκέφαλος μας (ποσότητα νευρώνων και αριθμός/είδος συνάψεων) δε μεταβάλλεται. Στη πραγματικότητα δε μένει και ποτέ σταθερός... βασικό του χαρακτηριστικό είναι η πλαστικότητα του, δηλαδή η δημιουργία και καταστροφή νευρώνων και συνάψεων.Δε καταλαβαίνω όμως γιατί η αλλαγή συμπεριφορών/αντιλήψεων μέσω κάποιας θεραπείας υπονοεί την ύπαρξη κάποιας άυλης ψυχής/κάποιου πνεύματος πέρα των εγκεφαλικών μας κυττάρων.Οι ψυχοθεραπείες και τα ψυχοφάρμακα αποτελούν εξωτερικά ερεθίσματα που επιδρούν στη δομή και λειτουργία του εγκεφάλου μας / των νευρώνων μας, κάτι που με τη σειρά του επιδρά στο μέρος του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνο για την ύπαρξη της συνείδησης μας. Επομένως τα εξωτερικά ερεθίσματα, είτε τα αντιλαμβανόμαστε συνειδητά (πχ μια ομιλία που θα ακούσουμε, μια συζήτηση με κάποιον κλπ) είτε όχι (ουσίες όπως η σιταλοπράμη), μεταβάλλουν τον εγκέφαλο μας και εν τέλει τη συνειδητό μας "εγώ", τις συνειδητές μας σκέψεις/πράξεις.
